İnsan bazen, sadece ölmemiş olmak için yaşar. Ve insan bazen, bir gün ölecek olmanın kekremsi umudunu taşır göğsünde. Bahman'ın dediği gibi; "Bir atın umudu yoktur. Onu, sırtında şakıyan kamçının umutsuzluğu yürütür. Bizim hikayemiz de biraz böyle."
Bak ne diyor Neşet Ertaş;
Dikenine katlanamadığın gülü incitme,
Zorluğuna göğüs geremediğin yâri sevme.
Okur Takip Önerileri
"Birçok giden memnun ki yerinden
Çok seneler geçti çok seneler geçti
Dönen yok seferinden..."
Yahya Kemal Beyatlı
Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum…
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:
sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan…
Nazım Hikmet Ran