Düşünülenler, aynaya baktığımız her an ki kadar gerçek. bir şeyi var etmek için, onu düşünmek gerekirdi. Düşündüğümüz için vardılar, hayallerimiz bu yüzden gerçekti. Bir kediyi kedi yapan şey onun varlığı değildi. Düşünceydi. Kedinin varlığı olmayabilirdi, düşünerek var etmek mümkündü. Düşünmediğin de varlık yok olurdu. Somutluğun önemi var mıydı? İlla ki somut olarak mı var olmak gerekiyordu? Bizim düşüncelerimizde, bizler beraberdik. Bizler, çılgınlar gibi içiyorduk. Biz yaşadık, siz görmediniz.
Okur Takip Önerileri
insanlığı sevmiyor olabilirsiniz. fakat ayrımcılık yaparak nefretin doruğuna ve hissizliğin baş döndürücü rüyasına kapılmak epey zordur. bu noktada adil olmak gerekir. herkesten eşit derecede tiksinmek.
''yanında kitap taşımak, yanında hüznünü taşımak, yanında en çok sevdiğin şarkıyı taşımak, uzak düşmüşlüğünü ya da bir an'ı. sen bir sanatsın. ama gezegende artık kimse sanatla ilgilenmiyor.''