Biliyor musun? İnsan üzgün olduğunda güneşin batışını bir başka sever.
Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Reader Follow Recommendations
Şimdi senin o durgun ve her şeyden çekilmiş hâlini, bir yaşam tembelliği zannediyorlar.
"Hayat, dokuma tezgahı gibi basit bir şey değil, dokuduğun şeyi bir çekişte sökemiyorsun."
