Nora neredeyse bütün hayatı boyunca böyle hissetmişti. Herşeyin ortasında. Hangi yöne gideceğini bilemeden çabalamış, çırpınmış, yalnızca ayakta kalmaya çalışmıştı. Pişmanlık duymadan hangi yolda devam edeceğini bilememişti.
Sayfa 188Kitabı okudu
İş işten geçmeden ..
İnsan, beşer olması hasebiyle yanılandır, yanlış yapan, hataya düşendir. Bunda taaccüp edilecek bir şey yoktur. Ama insan kötülüğü kurumsallaştırıp sıradanlaştırırsa o zaman şaşılacak, üzülecek çok şey olacaktır. Gün gelip aklı başına geldiğinde, hatalarına pişmanlık duyduğunda ya geç kalmışsa? İşte o zaman yapılacak çok bir şey kalmayacaktır. İnsanın geç kalması kötüdür ancak toplumun geç kalması, iş işten geçtikten sonra akıllanması daha kötüdür, telafisi zordur.
...uranç ve pişmanlık da bir çeşit hastalıktır.
Sayfa 96Kitabı okuyor
Ya pişmanlıkları yaptıkları yanlışları çoktan aşmış olanları nasıl cezalandırırsınız? Pişmanlık değil midir, hizmete heves ettiğiniz o hukukla sağlanan adalet?
Sayfa 23Kitabı okuyor
“Başarısızlık bir cevaptır. Reddedilme bir cevaptır. Pişmanlık asla cevabını bulamayacağınız sonsuz bir sorudur. ‘Ya eğer…’ ‘keşke…’ ‘Ne olurdu merak ediyorum…’ Asla,asla bilemeyeceksin ve günlerinin geri kalanında sana musallat olacak.”
