Birbirinden ilginç olan bu üç öyküyü -bir delinin hatıra defteri, palto ve burun- Gogol, bu kitabında olabildiğince kısa ama net diye tasvir edebileceğimiz bir şekilde yazmış. Karakterin önündeki iki haftayı anlatan yaklaşık iki yüz sayfalık bir kitap okuduğumu fakat artık bitsin diye sıkıla sıkıla okuduğumu hatırlayınca bu kitap bana daha çok hitap etti. Tamam, öyküler zaten kısa olmak zorundalar fakat Gogol'un buna rağmen duyguları, durumları çok iyi yansıtarak bu öyküleri geniş ve dolu bir perspektiften okuyucuya olabilecek en iyi yolla sunduğunu düşünüyorum, diğer bir deyişle "sayfa israfı" yapmamış. Bu kitapta yaşadığı dönemin "makam" kavramına da çok takıldığını görebilirsiniz yazarın, o konuda da bir şeyler anlattığını ve öğrettiğini düşünüyorum. Ayrıca bu kitabı Genco Erkal tarafından oynanan tiyatro uyarlamasını izlediğimden beri okumak istiyordum, haberiniz yoksa kitap ile birlikte ülkemizde sıkça oynanan ve tek kişilik olan bu tiyatro oyununa da bakmanızı öneririm.
"Bir delinin değil, adım adım deliliğe giden, yaşadığı gerçeklerle baş edemeyen bir adamın hatıra defteri…"
