Pembe Çukur
@pmbydmr
İzmir
15 okur puanı
Nisan 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Düşünce uçmuş ancak hüzün açıklanmadan kalmıştı, zira yıldırım gibi çakan ve anında sönen kısacık başka bir düşünce de onu açıklayamıyordu: "Ölümsüzlük... ölümsüzlük geldi..." Kimin ölümsüzlüğü geldi? Vali anlamadı bunu ama bu esrarengiz ölümsüzlük düşüncesi cayır cayır yanan güneşe rağmen ürpertti onu.
- Peki, -dedi Pilatus,- öyle olsun.
Sayfa 39Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Ama uçak harika bir şey. Bir yere vardığında hala geldiğin yerde oluyorsun. Uçak yürekten daha hızlı. Çabuk varıp çabuk ayrılıyorsun. Fazla üzülmüyorsun. Uçağın bir iyiliği daha var. Aynı yere defalarca gidebiliyorsun. Yeterince sık gidersen ilginç bir şey oluyor. Geçmiş için yas tutmayı bırakıyorsun. Geçmişin gerçek hayatta var olmayan, sadece senin zihninde olan bir şey olduğunu görüyorsun. Geçmişi çiğneyip eziyorsun. İlk başta bir bahçeyi çiğnemek gibi oluyor. Sonundaysa ayaklarının altında sadece toprak kalıyor. Artık böyle yaşamayı öğrenmeliyiz.
Sayfa 165Kitabı okudu
Dünyaya dair o melankoli kendi kendime başa çıkmam gereken bir şeydi. Bazen çok keskindi, bazen hiç yoktu.
Sayfa 159Kitabı okudu
Sonra düşman dünyada, yatak odamın ıssızlığına uyandım. Yabancı bir yerdeki bir çocuğun duyduğu o yürek sızısını hissettim. Beyaza boyanmış camın ardından dışarıdaki ağaçları gördüm - gölgelerini değil de biçimlerinin nasıl olduğunu. Evimi özledim, aylardır özlüyordum. Ama ev artık dönebileceğim bir yer değildi. Ev kafamdaki bir şeydi. Kaybettiğim bir şey. Bu açıdan, hizmet ettiğimiz kasabadaki sefil görünüşlü, pejmürde Afrikalılara benziyordum.
Sayfa 157Kitabı okudu
Aptallık ve saldırganlık, gurur ve incinmişlik arasında yolunu bulmak ne büyük eziyetti!
Sayfa 149Kitabı okudu
Kendimi Maheş ve diğerleri gibi hayatımın geri kalanını nehrin o dönemecinde geçirirken düşünemiyordum. Kafamda kendimi onlardan ayırıyordum. Kendimi hala, geçerken orada konaklayan biri olarak görüyordum. Ama gidilecek o güzel yer neresiydi? Bunu bilemiyordum.
Sayfa 140Kitabı okudu
Dünya böyledir; bir hiç olanların, hiç olmaya boyun eğenlerin dünyada yeri yoktur.
Sayfa 11Kitabı okudu
En güç affedilen hata, insanın kendisine ait olanlardır aslında.
Sayfa 134Kitabı okuyor
Onu ilk gördüğümde yaşantımda çok önemli bir yer tutacağını sezmiştim. Bu tıpkı, bir filmin daha ilk karesinden bütününü kavramak, sonunu tahmin etmek gibi bir duyguydu.
Sayfa 71Kitabı okuyor
"Biz insanlar çelişki dolu tuhaf yaratıklarız. Baksana halimize, kendi inşa ettiğimiz hapishanelerde yaşıyoruz - adına ev, aile, akrabalar, töreler diyerek... Sonra bu duvarların arasında boğulup, çıldırıyor, ama yıkılmasın diye de uğruna hayatımızı siper ediyoruz...
Sayfa 12Kitabı okuyor
