Sanırım bu herkese oluyor. Bir kenara itiliyorsun, arada kaynamayı, yollarına çıkmamayı, kalabalığa karışmayı öğreniyorsun. Sonra belki de evrenin merkezi ben değilimdir diye düşünmeye başlıyorsun. Belki başlangıçta sandığın kadar müthiş, yaratıcı, dikkate değer de değilsindir.
Ama en azından kendi zihninde, tüm bu şeyler olabilirsin. Her şeyin merkezindeki kahraman olabilirsin.