Popülist iktidarların üç özelliği vardır: devlet aygıtını gasp ederler, yolsuzluk ve “kayırmacılık” yaparlar ve sivil toplumun bastırılması için sistemli bir çaba gösterirler.
İktidar için mücadele ederken popülistler siyasi rakiplerini ahlâksız ve yozlaşmış elitler olarak tasvir ederler; iktidara sahip iken ise hiçbir muhalefet onların gözünde meşru değildir.
her siyasetçi “halk”ı cezbetmek, olabildiğince fazla yurttaşın anlayabileceği bir hikâye anlatmak ve “sıradan halkın” nasıl düşündüğüne ve bilhassa nasıl hissettiğine duyarlı olmak ister.
“Popülistler sıklıkla referanduma gitmek isteseler de, bu yurttaşlar açısından açık uçlu ve demokratik bir irade oluşturma süreci anlamına gelmez. Onlar basitçe, hali hazırda belirlemiş oldukları “halkın iradesi”ne onay almak isterler. Popülizm siyasete daha fazla katılım anlamına gelmez...”