"bir insana bir insan herhalde yeterdi. fakat o da olmayınca? her şeyin bir hayal, aldatıcı bir rüya, tem bir vehim olduğu ortaya çıkınca ne yapılabilirdi? bu sefer inanmak ve ümit etmek kabiliyetini ben kaybetmiştim. içimde insanlara karşı öyle bir itimatsızlık, öyle bir acılık peyda olmuştu ki bundan zaman zaman kendim de korkuyordum. kim olursa olsun, temasa geldiğim herkesi düşman, hiç değilse muzır bir mahluk telakki ediyordum. seneler geçtikçe bu his kuvvetini kaybedeceğine şiddetlendi. insanlara karşı duyduğum şüphe, kin derecesine çıktı. bana yaklaşmak isteyenlerden kaçtım. kendime en yakın bulduğum veya bulacağımı zannettiğim insanlardan en çok kaçıyordum. “o bile böyle yaptıktan sonra!..” diyordum…"
Reader Follow Recommendations
Çocukken, büyüdüğünüzde ne olmak istiyordunuz, şimdi ne oldunuz
Çocukken psikolog olmak istiyordum şimdi hâlâ lisede sürünüyorkee
Zamanın çoktan sildiği bir hata için cezalandırılabilir miydi insan..
Geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı 
Nazım Hikmet Ran
belki de insan en büyük utancı kendisine en yakın hissettiklerine karşı duyar..