Ash Lynx
@possides
11 reader point
Joined on May 2020
Şu anda okuduğu kitap
Geçmeyeceğini biliyorum. Ne zaman geçti? Hep aklımın bir köşesinde takılı kaldı, hiç olmayacak zamanlarda ortaya çıktı. Bu ona özgü bir şey değil, tüm hayal kırıklıklarım düşüncelerime battı. Düşünmek ağrılı bir eylem benim için. Kendimi kesmemek için saçlarımı kestim. Bu kadar hassaslığı dünyanın neresinde buldum? Sahiden benden adam olmaz. Bir insan beni ne hale getiriyor, basit biriyim. Ben de bir gün düzelirim de zaman alır. Zamanım da kalmadı. Anlattıkça düzelir sanıyorum, asla düzelmiyor.
Reader Follow Recommendations
Ash Lynx tekrar paylaştı.
“Ama suçlanacak tek kişi ben değilim”diyerek devam etti.”Doğru,duyarlı biri değilim.Bunu kabul ediyorum.Ama onlar,yani annem ile babam,beni biraz daha çok sevmiş olsalardı,belki gerçekten üzüntü duyabilirdim.” “Yeterince sevilmiyor muydun sence?” Başını eğip düşünceli gözlerle yüzüme baktı.Ardından başıyla keskin ama küçük bir onay verdi.”Yeterince değil”ile”nerdeyse hiç”arasında bir yerde.”Her zaman sevgiye açtım.Ömrümde hiç olmazsa bir kez doyasıya sevgi görmek,bu hisle dolup taşmak isterdim.Sadece bir tek kez.Ama bunu hiç yapmadılar.Bir kere bile.Onlara sarılıp bir şey için yalvarmaya başladığımda beni kendilerinden uzaklaştırıyorlardı ve bana bağırıyorlardı.’Hayır,bu çok pahalı!’İşte tek duyduğum buydu.O zaman ben de,beni koşulsuzca üç yüz altmış beş gün sevecek birini bulmaya karar verdim.Bu kararı verdiğimde ilkokuldaydım.”
Sayfa 101 - MidoriKitabı okudu
Yalnızım.
Kadının öteden beriden kendisi ile ilgili konuşmasından çok o tek sözcüğün tınısına, yakınlık duyacağım kesin, diye bekliyordum. Ama şu dünyadaki hiçbir kadından, bir kez bile o sözcüğü duymamış olmamı, çok tuhaf buluyordum. Ancak, bu kadın sözcüklerle 'yalnız' olduğunu söylememişti ama suskun, feci bir yalnızlığı vücudunun çevresinde bir karış kalınlığında bir zar gibi taşıyordu ve yaklaştıkça o zarın içine sarmalanıp, kendi taşıdığım biraz batıcı havayla çok iyi kaynaşıyordu, 'suyun dibindeki kayanın üstüne yapışan düşmüş bir yaprak' gibi, benliğimi korkudan ve tedirginlikten uzaklaştırmayı başarabilmiştim.
Sayfa 50
