Üzüntülerimden daha değerli olduğumu hissediyorum.
Post-mortem fotoğrafçılık (Türkçe: Öldükten sonra yapılan fotoğrafçılık; ayrıca anıt portresi veya yas portresi olarak da bilinir) ölmüş kişinin fotoğrafını çekme işlemine denir. Kişilerin ölen sevdikleriyle birlikte çektirdikleri bu fotoğraflar 19. yüzyılda ve yirminci yüzyılın başlarında Amerikan ve Avrupa kültüründe oldukça yaygındı. Yas tutan aileler tarafından hazırlatılan bu fotoğrafçılık türü sadece yas sürecinde yardımcı değildi, ancak genellikle ölen kişiyi temsilen görsel hatırlama olarak kullanılmaktaydı ve bu fotoğraflar ailenin en değerli eşyaları arasındaydı.
#postmortem #postmortemphotography #postmortemphoto #postmortemfotoğrafçılık #19yüzyıl #ondokuzuncuyüzyıl #sanat #art
elimde mürekkebin kararttığı sayfalar kaldı yalnızca
Her kadın kendi içinde bu derin dünyanın imgesini taşır, biz buraya ancak kendi dünyamızı inkar ederek erişebiliriz.
Ben yaşadım mı, hiç bilmiyorum, benim yaşamım çevrilecek bir sayfadan fazlası asla olmadı.
Ölüler ölü olmaktan acı çekmezler, yalnızca yaşayanlar yaşadıkları için acı çekerler.
hiçlik sevginin bedelidir ve hiçliğin tacı sevgidir
kadının ardında gizlendiği gölge bir büyüklük kaynağıdır, hatta çoğu kadının görünmeye çalıştığı ışıktan daha fazla
çocukluğum ve ergenliğim sırasında kendim değildim, hayaller alemindeydim ve yaşamıyordum.
İçimde açığa çıkan vahyin beni istemediğim yere götürmesinden ürküyorum.