Algımızın kapılarını sonuna dek açabilseydik, her şey insana olduğu gibi görünürdü, yani sonsuz.
Sayfa 143Kitabı okuyor
Baktığın zaman orada gibiydi ama aslında yoktu.
Sayfa 127Kitabı okuyor
"O biraz değişik biridir. Gecenin bir yarısı bahçedeki çiçeklere ninni söyler mesela.”
“İyi, bence bunda bir sorun yok.”
“Ama çiçekler ölü,” dedi Sky. “Kadife çiçekleri kuruyalı epey oluyor, o yine de onlara şarkılar söyleyip duruyor.”
Sayfa 117Kitabı okuyor
“Buna çok fazla kafa yoruyorsun, değil mi? Sürekli aslında nasıl olması gerektiğini düşünüyorsun.”
Sayfa 91Kitabı okuyor
"Belki de içimize gömülmüş yaralar her zaman yaşamaya devam ediyordur."
Sayfa 196Kitabı okuyor
Judy, bir yerde bir şey okudum, ilk hatıranın evinizi dolduran müzik olduğunu söylemişsin. Bir gün, beklenmedik bir anda o müzik pencereden kaçıp gidebiliyor. Geri kalan bütün hayatını onu bulmaya çalışarak geçirebiliyorsun.
Sayfa 49Kitabı okuyor