Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Almila
Almila
@prmca112
Dilsûhte | La Loba | Married | HM |
HEMŞİRE + PARAMEDİK |
92 okur puanı
Temmuz 2015 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Öncelikle kitabımızın yazarı olan P.Estes’i kendi sözleriyle tanıtacak olursak “Günümüzde neredeyse yok olmuş sözlü ve etnik geleneklerde yetişen Amerikalı bir şair, psikanalist ve travma sonrası uzmanı.” diyebiliriz.
60 küsür yaşlarında,çocukluğunda göçmen bir aileye evlatlık verilmiş ve türlü sıkıntılar yaşamış bir kadın.
Estes’in çeşitli
Bir kaç gün önce bu kitabı paylaşmış ve severek okuduğumu söylemiştim.Ancak az önce okuduğum bir bölümünde dağa çıkmaya hevesli kod adı:Heval Cemal olan Ümit isimli birinin hikayesinin anlatıldığı bölümü okuyunca anında soğudum.Kitap benim için burada bitmiştir
Divan edebiyatı deyince akla gelen isimlerden biri İskender Pala.
Okuduğum nice kitabından sonra bi hayli ertelediğim oysa en çok okumak istediğim Od’u aldım elime.Daha ilk satırları okumuştum ki kitabın beni içine çektiğini hissettim. “Yunus Emre” adına ilkokul yıllarımda aşina olmuş,çok sevmiş ancak böylesine bilmemiştim.Yinede itiraf edecek
Okur Takip Önerileri
“Benden bir tane daha olsaydı nasıl olurdu “ diye düşündünüz mü hiç? Ötekinizi kafanızda canlandırdınız mı? Sizin gibi konuşan,sizin gibi giyinen,adı sanı aynı,yanıbaşınızda tıpkı sizin yaptığınız işi yapan başka bir siz... Biraz daha cesur,biraz daha vurdumduymaz,biraz daha eğlenceli.. Çıldırmamak elde değil.Öyle ki ben zaman zaman “Bu dünyaya hatta bana bile bir tane benden yeter.” derken nasıl olurda diğerime katlanırım diye düşünmeden edemiyorum.
Dosto amcanın okuduğum ikinci kitabıydı “Öteki”. Durmadan kafasında konuşup duran,kendisini kime nasıl anlatacağını bir türlü bilemeyen,bir yolunu bulsada eline yüzüne bulaştırıp bundan derhal pişman olan bir adam Bay Golyadkin.Uyurken bile kaçamıyor korkularından.Yinede lafını esirgemiyor.Yüzsüzlüğümüze,iki yüzlülüğümüze sitem ediyor kendince ve
"Maskeyi ancak maskeli baloda takarım, her gün insanların önünde maske takıp dolaşmam." sözüylede bunu en açık şekliyle ifade ediyor.Eeee daha ne desin.
Ben keyifle okudum.Umarım sizlerde severek okursunuz.
Ne güçlü kızmış şu Leyla.
Kız diyorum çünkü kadın demeye dilim varmıyor.Bakirelikse bütün mesele,benim gözümde hala bakire.Bizim şimdi bahsetmeyi bile içimizin almadığı o gerçeklerle defalarca kez yüzleşmiş.Tecavüz eden erkeklerin (!) o iğrençliği bütün hücrelerine sızmış sanki.Bu yüzdendir ne kadar yıkanırsa yıkansın temiz olduğuna ikna olmuyor.Gitmiyor diyor bu kirler bedenimden...
Anne sevgisi,ne büyük dayanakmış.Çekip alırmış seni zindanlardan.Leyla’da öyle yapıyor,anne sevgisine sığınıyor.Hayalleri ve sevgisi ona ekmek su gibi direnç veriyor.O karanlıktan çıkıp gideceği günün hayaliyle her gün biraz daha yaşama tutunuyor bi’çare...
Ah Leyla nasıl dayandın onca acıya diyecek gibi oluyor susuyorum.Okuduklarım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor.Bir bardak su içecek oluyorum yine o geliyor aklıma..O ve susuzluğu...
Aşa,ekmeğe,suya,sevgi ve ilgiye olan susuzluğu...
Hayat yorgunusun be güzel kızım.Dilerim şimdi huzura kavuşmuşsundur...
