Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
e
e
@probability
22 okur puanı
Nisan 2023 tarihinde katıldı
Call me Ishmael diye başlayan tüm zamanlardaki en sevdiğim kitap. Belki de bütün insanlığa hitap eden sayılı anlatılardan bir tanesi. Bunu çok basit bir sebepten dolayı söylüyorum. Hikayenin teması insanın kendi kendini tüketmesi üzerine kurulu. Yaşantısı ve kendine özgülüğü ne seviyede olursa olsun her insan ömründe en az bir kere kendini bir şey uğruna tüketir. Çoğu zaman bu öyle bir tükeniştir ki bittim öldüm desen bile içinde yeniden doğmak için yeni bir seni ortaya çıkaracak kıvılcım bırakır. Bu kıvılcımı yeniden doğmak yerine geri kalan ne varsa onu da yakmak için kullanmak bir insanın vereceği en zor kararlardan biri olmalı. Sıradan insanlar başına bir felaket geldiğinde izlerini hatıralarında ve kararlarında taşır. Tekrar canı yanmasın diye elinden geleni yapar. Ahab gibiler ise bu acı ve nefretle denizleri geçmeyi ,dünyanın sonuna kadar peşinde olduğunu kovalamayı kafasına koyar. Bazen düşünüyorum olmuş olanı kabul etmek mi yoksa Ahab gibi hayatın acımasızlığı karşısında çileden çıkıp daha da acımasız bir şekilde durmak mı bir hikayeyi daha anlamlı kılar. Bunun cevabı ne olursa olsun şu bir gerçek ki; kafamızın içinde sallanan bir güverte ,bu güverte üstünde karanlık okyanusa bakıp derin düşüncelerle kendi balinamızı aradığımız anlar olacak. Teselli olur mu bilmem ama söylemekte fayda var. Yalnız değiliz. O güvertede bambaşka yerlerde olsak da hepimiz varız. Hepimiz acı sona kadar aynı acılarla peşinde olduğumuzu arıyoruz.
Okur Takip Önerileri
Doubt thou the stars are fire
Doubt that the sun doth move
Doubt truth to be a liar but never doubt I love
Tüm zamanların en iyi yazarının kaleminden çıkmış en sevdiğim sözler yıldızlardan,güneşten ve gerçekten şüphe et ama aşktan şüphe etme. Sanıyorum ki Shakespeare’in zaten yazmadığı insanı ilgilendiren hiçbir şey yok. Aşk, ihanet, hırs, aile ve intikamı okumak için daha orijinal bir hikaye yok.
Dağları, mağaraları vadileri ve aşılmaz insanlarıyla Afganistan’a imparatorluklar mezarlığı denmesi boşuna değil. Tarihi boyunca işgal edilmiş tarihi boyunca buna direnmiş uzun süre savaştan ve acıdan başka bir şey görmemiş topraklar. Yazar bu coğrafyada yaşamanın değil sadece var olmanın bile bir bedeli olduğunu farklı karakterlerin bakış açısı ile anlatıyor. Khaled Hossaini’nin diğer kitaplarından daha kalabalık ve ayrık gözükse de karakterleri ve olay örgüsü ve genel ambiyansı ile okumaya değer.
Bazı hikayelerin bitmesi için yüzyıllara ve birbirini hiç tanımayan bambaşka insanlara ihtiyaç varmış. Bazı hikayelerin anlatılabilmesi için felaketlerin,maceraların ,yolların ve kayboluşların geçilmesi lazımmış. Tarihin, aşkın, dostluğun ve bilinmezlerin ustaca birbirine bağlandığı başı ayrı sonu ayrı bütünü eksiksiz bir hikaye. Uzun zaman sonra bir kitabı okuduktan sonra bunu yazabilecek kadar kabiliyetli bir yazarın var olmuş olmasını takdir ettim. Uğruna yazıldığı Hayyam’ın meşhur rubaileri kadar etkileyici
İki erkeğin aynı kadını sevmesi üzerine arkadaşlığın, sağduyunun, etiğin ve gücün sınırlarını sorgulayan Fransız ve dünya edebiyatının belki de en ünlü intikam hikayesi. İntikam gerçek dünyada genelde beklenen faydayı getirmese de bu hikayede kalan hayatını bu intikam için adayan karakterin yerine kendimizi koyup durumunu kabulleniyoruz. Kimsenin aklına olanı olduğu gibi kabul et geçmişi unut ve hayatını intikam alacağım diye geçirme demek gelmiyor. Karakter gelişimini karşılaştığı zorluklara rağmen sürdürünce mutlu oluyoruz. Pek çoğumuzun aksine karakterin, hayatın ona yaptığı yanlışları düzeltme fırsatı var. Hayatın ve arkadaşının ona yaptığı en büyük yanlış da sevdiği kadını elinden almak. İki erkeğin aynı kadına aşık olup onun için mücadele etmesi aslında en klişe fikirlerden biri ama klişelerin klişe olmasının bir sebebi var. Bunların her yerde her zaman karşımıza çıkma ihtimali var. Klişe denen şeylere hiç yabancılık çekmiyoruz yani. Herkesin başına gelebilir. Hikayenin temeli bu kadar gerçekçi olunca hikayeden çıkarılabilecek öğüt sayısı da artıyor. Herkes istediği tavsiyeyi almakta özgür. Benim aldığım ders adanmışlıkla ilgili. Kendini gerçekten bir şeye adamanın sonunda bir sonuç getireceğini görüyoruz. Yine de dikkatli olmakta fayda var. Sonunda elde edeceğimiz şey aradığımız şey olmayabilir. Alexandra Dumas’ın en iyi işlerinden biri.
Uzun yıllardır kitap okuma alışkanlığımı geliştirmek için farklı türlerde okumaya çalışırım yine de okumaya başladığım ilk andan beri en sevdiğim tür her zaman bilimkurgu olmuştur. Yepyeni dünyalara bir pencere açması, hayal gücünün sınırlarını geliştirmesini artı yönleri olarak görüyorum. Bunun yanı sıra iyi bir bilimkurgu eserinde diğer türlerin de izlerini görmek her zaman karşılaştığımız bir durum. Ben Robot da tam anlamıyla her türün bir parçasını içinde barından mükemmel bir kollektif. Yazarın içinde yaşadığımız teknoloji dünyasını yılllar önce öngörüp buna bir çerçeve çizmesi ve bugün hala daha o çerçevenin içinde olmamız çok etkileyici. Eğer Dune ve Ben Robot okumadıysanız bilimkurgu dünyasına adım atmanız için hemen okumanızı tavsiye ederim. En sevdiğim kitapların başında yerini her zaman için koruyacaktır.
Bilimkurgunun efsanevi yazarı Wells’den efsanevi bir hikaye. Verimliliği artırmak demek her zaman verimli bir şey mi onu sorguluyoruz hikaye boyunca. İnsanın yaşadığı çevreye üstün geldiği pek çok konu var fakat doğanın en temel kanunlarından birine, canlılığın ve büyümenin esaslarına üstün gelmeye çalışmak cesaret ister. Bu cesaretin getirdiği noktayı ise hiçkimse tahmin bile edemez. Yazarın diğer bilimkurgu kitaplarında da altını çizdiği şekilde bilimin ve etiğin sınırlarında gezmek, faydayı ve neyin doğru olduğunu sorgulamak kitaplardaki hayal dünyasından okuyucuyu çıkarıyor ve kendi dünyasının işleyişi üzerine de düşünmesini sağlıyor. Bilimkurgu edebiyatı ve dolayısıyla sineması H.G Wells’e çok şey borçlu.
