Eliot’u herkes tanır. Ressam olmadan, tiyatro yönetmeden, ileriyi gören eleştiriler yazmadan önce benim mısralarımı okurdu. Pek hoşlanırdım bundan... Bu şiirleri ondan daha iyi anlayan yoktu. Günün birinde kendi şiirlerini okuduğunda: “Okumayın bana onları, okumayın bana onları,” diye bütün bencilliğimle protesto etmiştim yanımdan uzaklaşıncaya kadar.