Özlem duymuyorum. Bir beklediğim de yok. Acı da duymuyorum. Açlık da. Uyku da. Ama belkide her şeyi bürüyen bir acı. Beni. Caddemi. Odamı. Resimlerimi. Anılarımı. Çocukluğumu. Çocuğumu. Kanımı. Benliğimi.Ah derinliğinde duygular aradığım benliğimden de öte benliğimden de büyük. O zaman o uzun gecelerin o güzel teninde izlerle karşılaşıyorum.
Sayfa 22