Havayı özlüyorum, arkadaşlarımı özlüyorum Annemi özlüyorum, özlüyorum
Hayatın bir parti gibi kutlandığı zamanları
Ama bu bir milyon yıl önceydi
Geri dönme istememki
Ben eski ben değilimki
Hayat öyle bir oyunki
Ne rolü var ne sahnesi
O gece sormuştun ya bana
Uzaklığın en büyük yaraydı
Yaraya gülümsedim her sabah
Yarayı önemsedim
Yarayı hazırladım gözlere
Yarayı temizledim
Yarayı büyütmedim hayalinle
Kendimi küçümsedim
Okur Takip Önerileri
Bu şehirde tutunacaksam, kendime bir harem kurmalıydım, içine herkesten uzak olmasını dilediğim yanlarımı koyacaktım: zaaflarım, hırslarım, kırgınlıklarım, sırça yüreğim. Ağası da ben olacaktım o haremin, sultanı da. Ve bundan böyle kimsenin içeri girip bu saklı yanlarımı görmesine izin vermeyecektim…”
