Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Rabia çırak
Rabia çırak
@rabia_c
365 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Mutluluk herkesin ortak konusu ah mutluluk ne kadar uğraşıyouz yakalamak için onu başka yerlerdr kişilerde insanlarda arıyoruz ulaşılması gereken bi yer olarak görüyoruz. Hep erteliyoruz mutluluğumuzu sıkışmışız geçmişle gelecek arasında mutluluğu gelecekte başımıza gelebilecek bişey olarak görüyoruz izlediğim biseyi getirdi bu son cümle aklıma ya mutluysak ve bilmiyosak aslında bakınca herkes geçmisine özlem duyuyo şu zamanda çok mutluymuşum degerini bilemedim gibi cümleler hepimizin dilinde ama o zamanki bize baktığımızda yine mutlu degiliz bi gün mutlu olma umuduyla tutunuyoruz hayatımıza sözün özü odur ki kitabın da dediği gibi en büyük mutluluk kişiliğimizdir hayata ben olarak bakışımızdır mutluluk aranacak bişey değildir ki bize ait içimizdeki bişeydir yaprağın düşmesi güneşin açması bile insanı mutlu edebilir mutluluk bize bağlıdır hayat çok kısa ve bilinmez her dünyanın her tarafı sıkıntı ve acılarla dolu biz kötü havadaki o yere düsün küçük ışık huzmesi olalım mutlu olmak hepimizin hakkı dünyaya bakış açımızı değistirmeye bağlı kişiliğimizle alakalı sadece ne insanlar görüyoruz ne acilar yaşamislar hala mutlular gülüyolar hayytann zevk almaya bakıyolar mutluluk imkansız değil sadece bu hızlı akan dünyada bir saniye durup dinlememiz lazım kendimizi.
Kitap adını bile bilmediğimiz bir karakterin kafasındaki her düşünceyi bize anlatıyor.Adam hayata karşı aylaktır.Kendine ait fikirleri ve düşünceleri olan bir insan olmasına rağmen çocukluk tramvalarından dolayı hayatı boyunca boş ve eksik hisseder.Boşluğu kadınlarla,takıntılarla,eskiyi hatırlatan insanlarla ve en çok da babasına benzememeye
Öncellikle kitap insanı bence karanlığa sürükleyen kitaplardan.Yazarın anlatımının o kadar içindesiniz ki dorianın değişimiyle okuycu da karanlığa doğru sürükleniyor.O karanlığın bitmesiyle de bir boşluk hissi geliyor ne seviniyor insan dorianın ölümüne ne de üzülüyor.Bazı anlar vardır insan düşünür acaba o hayatını kökünden değiştirip onu batağa sürükleyecek o yere gitmese ya da o kişiyle tanışmasaydı şuanki durumu ne olacaktı.Hayatının kırılma noktasına gelir insan ve o yolu değil diğer yollardan birini seçtiğni hayal eder. Kafamızdaki paralel evrenlerde çoğunlukla daha mutluyuzudur.Oysaki insan o evrende yaşamaya başlasaydı orayı da mavhfederdi.Hiçbir zaman bütün suç çevrede değildir.Toplum insanı kötülüğe itebilir.Ama bu insanın içinde kötülük olmasından dolayıdır.Çoğumuz için küçük bir dokunuş yeter.Bakmışsınız tamamen farklı birisiniz.Doriana olan da buydu.Kibri gözlerni kör etmişti.Harrynin küçük müdhalesiyle alt üst aldı tamamen zevke dayalı bir yaşam sürmek istedi.Acısız yaşlanmadan ölüm ona uğramayacak gibi.Hiçbir sonucun sorumluluğunu almadan.Tamamen zevke dayalı bir yaşam.Bütün pislik ve kötülüğün tablosuna ait olduğu bir yaşam.İnsan sadece kötü veya sadece iyi olmaz .Her konuda denge bulunmalıdır.Zevkin de aşırıya kaçması yanlıştır.
İnsanın ruhunu doyumsuz yapar ve ruhunu yavaş yavaş acı çektirerek öldürür.Bu kitapta da bunu görüyoruz zaten.
Okur Takip Önerileri
Kitabın dili fazlasıyla akıycıydı.Kurguladığı dünya ilgi çekici.Olay şu:
Bizim dünyadan üç insan saror gezegenine doğru yola çıkar.Gezegene ulaştıklarında asırlar geçmiştir.Gezegende indikleri yerde insanlar bulurlar fakat bu insanlar hayvanlaşmış vahşilerdir.Bu gezegende bilinçli olan varlıklar maymunlardır.Bizim başkahramanımız kendinin bilinçli olduğnu kanıtlamak için türlü girişimlerde bulunur fakat bazı kesimler kabul etmez.Burda 3 tür vardır .Şempazeler bunlar bizim bilim insanlarımız veya aydın insanlarımız olabilir.Goriller daha çok hizmet sektöründeyken.Orangutanlar yönetici tayfadır.Bu gezegendeki yönetim bence biraz skolastik.Bir kitapları var ve onları öğretiyorlar bütün çocuklara maymun ve insan hakkındaki ilişkiyi sorgulatmayacak biçimde okullarda eğtim veriyorlar.Bu bana ortaçağ dönemini hatırlatıyor sadece bu kısım ama.Bu yüzden orangutanlar biraz da rahipler gibiler.Daha modern bir dogmayla yönetiliyor bence.Tabii ki de daha sonra insanların akıllı varlıklar olduğunu ve onlardan önce var oldukları ortaya çıkıyor.Bunu bir tehlike olarak görüyorlar.Zamanında kendileri ayaklandıkları gibi şuan insanlarda bunu yapabilir.Bu fikri olabildiğince yok etmeye çalışmak için bizim adamımıza komplo kurmayı düşünüyorlar ama bizim adamımızı burdaki dostları kaçırıyor ve dünyada görüyorlar bu da saror gezegeni olmuş.
Kitap bize pek alışık olmadığımız bir öğretmenin etrafına kattıklarını anlatır.Bu zamanda bile katı bir şekilde verilmeye çalışılan eğtim o zamanda aynırıdır ama bizim öğretmenimiz hayata farklı bir pencereden bakan biridir.O bir eğitimcidir.O öncelikle yaşamayı öğretir. Hepimizin hangi mesleği yaparsak yapalım ilk bilmemiz gereken budur yaşamak.Yoksa uykumuzdan uyanamadan ölüp gideriz. Öğretmenimiz gençlik yıllarında aynı okuldan mezun olmuştur zamanında kendi arkadaşlarıyla bir grup kuraralar ve buna ölü ozanlar derneği derler.Bu topluluk Bir mağarada buluşur şiirler yazar şiirler okurlar.Yaşamı her zerresine kadar özümsemektir amaç.Yıllar sonra başka bir genç grubu aynı amaçla yola çıkarlar.İlham kaynakları öğretmenleridir. Onlara carpe diem felsefesini anlatır.Yeni gruptan bir öğrenci bu felsefe sayesinde yaşam amacının oyunculuk olduğunu keşfeder.Hayatını yaşamak istemek ölümüne sebeb olur.Tabii ki tetiği çeken onu asla dinlemeyen ve asla anlayamayacak olan babasıdır.Günah keçisi aranır ve bu bizim öğretmenimiz olur.Fakat o kolay kolay silinip atılamaz bir fikre dönüşmüştür.Anı yaşama,hayatı özümseme fikrini temsil eder.Ve bir söz vardır. Fikirlere kuşun işlemez. Okuldan atılır ama bir sürü çocuğun hayatına dokunmuş ve onları uyandırmıştır.Hepimizin bizi uyandırcak keating gibi öğretmenlere ihtiyacımız var.
