Allah’ı sevdiğini söyler, ama O’na isyân edersin.
Yemin ederim ki, bu pek garip bir iştir. Gerçekten sevseydin, O’na itâat ederdin.
Çünkü seven sevdiğine itâat eder.
*Bu şiirin Râbiatü'l-Adeviyye (v. 135/752) veya Abdullah ibniTMübârek (v. 181/797) veya hikmetli şiirleriyle ünlü Mahmûd ibni Haşan el-Varrâk’a (v. 225/840 civarı) ait olduğu söylenmektedir.
Sayfa 291