Ey Rabbim! Seni, iki sevgi ile severim: Sevginin biri, benim sevgi aşk ve iştiyakımdandır. Diğer sevgim ise Senin sevilmeye layık olmandandır. Benim aşkımdan dolayı gelen sevgi, Senden başkasını bırakıp sadece senin zikrinle iştigal etmeyi, Senin sevilmeye layık olmandan dolayı gelen sevgim de, bana müşahede makamını erdirmenden dolayıdır. Şu halde hamd ve şükür ne bana mahsus, ne de övülme ciheti bana aittir. Her iki açıdan da şükür ve hamd Sana aittir."