Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Name any valued human trait--intelligence, wit, charm, grace, strength--and you will find an inexhaustible variety and complexity in its expression among individuals. Yet we insist that such diversity does not provide grounds for differential treatment at the most basic level. Whatever merit, blame, praise, love, or hate we receive as beings with a particular past and a particular constitution, we are always and everywhere due equal respect merely as persons.
But why? Most who attempt to answer this question appeal to the idea that all human beings possess an intrinsic dignity and worth--grounded in our capacities, for example, to reason, reflect, or love--that raises us up in the order of nature. Writer rejects this predominant view and offers a radical alternative.
To understand our commitment to basic equality, Humanity without Dignity argues that we must begin with a consideration not of equality but of inequality. Rather than search for a chimerical value-bestowing capacity possessed to an equal extent by each one of us, we ought to ask: Why and when is it wrong to treat others as inferior? Sangiovanni comes to the conclusion that our commitment to moral equality is best explained by a rejection of cruelty rather than a celebration of rational capacity. He traces the impact of this fundamental shift for our understanding of human rights and the norms of anti-discrimination that underlie it.
Bir tesadüf...
Memleketim de bir kitap fuarına gittiğimde bizzat yazarıyla tanışarak aldığım bir kitaptı. Hani paragraf sorularında çıkar da bir çoğumuz sadece okur geçeriz bir kitabı anlamak için bazen yazarını da bilmek gerekir. Yazarını da tanıyınca insan kitabın içinde kaybolup gidiyor. Süslü cümleler, derin anlamlar, metaforlar, olmayan çok sade ve hayattan bir kitap. Kitaptan ziyade bir yaşam öyküsü aslında. Çok sade çok yalın ve çok samimi bir anlatımla bir KADININ hayatının nasıl ellerinden alınıp ne çaresizliklere bırakıldığını anlatan etkileyici bir kitap.
Aslen bir Hırvat olan fakat bir Sırp olarak yaşamayı seçen İvo Andriç, Osmanlı döneminde 1686-1851 yıllarında Bosna eyaletinin merkezi olan, ancak o sırada Avusturya-Macaristan İmparatorluğu sınırları içerisinde yer alan Travnik kasabasının Dolaç köyünde 9 Ekim 1892’de doğmuştur.
Yazarın çocukluğu ve ilk gençlik yılları, Drina ırmağı kıyısındaki
İBN İSHAK, HZ. MUHAMMED ve TARİHİN ÖRTÜLEN YÜZÜ İLE İLGİLİ İNCELEME
Hristiyan ve İslam kaynakları “İbrahim’in, Musa’nın dini, yani ‘Tevrat-Zebur’ tahrif edildi, Kuran / İncil ise onların tahrif edilmemiş / bozulmamış halidir” diyorlar.
Yahudi din ve bilim insanları ise, “Tevrat-Zebur” zaten Allah kelamı değil, Yahudi kavminin İbrahim’den sonraki tarihidir, geçmişidir, Musa’ya inen on cümleden oluşan, on emir
İngilizce severler buraya :)
Sexing the Cherry
Postmodernism has become an important part of our life and culture in many ways. Although it is a very common word in today's world, it cannot be expressed as a complete definition. Postmodernism is known for its rebellious approach and willingness to test boundaries. It is an indisputable fact that the word ‘master narrative’
·
Puan vermedi
Şahê dengbêjîyê: Evdalê Zeynikê
Mezinatîyên me serbilindîya me ne
Evdalê Zeynikê di stranên xwe de xwe wek Siwarê Kuvî û Bavê Temo bi nav dike
Lê Temo kî ye?
Evdalê Zeynikê di koçberiya xwe de, zarokekî di nav pêçekê de li ser rê dibîne. Pêçeka wî ji erdê radike, hembêz dike û bi xwe ra dibe. Navê Temo lê dike, wek lawê xwe mezin dike û wî ji zarokên xwe venaqetîne. Da ku Temo xwe sêwî nebîne.
Evdal di dema kaltîya xwe da nexwaş dikeve û di çavan da mehrûm dibe. Temo bi destê wî digre, jê ra dibe çav û ling û wî digerîne. Bi çavên xwe yê kor di havîn û zivistanê de qulungeke bask şikyayî xwedî dike.
Li ser korbûna xwe di straneke xwe da bang li Temo dike û wiha dibêje:
“Evdal digo Temo lawo bavê te kor e, de wî wî Evdal kor e
Ez dengbêjê Surmelî Memed Paşa bûm, kes nabê kerem bike were jor e
Tu rabe bi destê min bigre, min bavêje ser Ocaxa Şêx Bekirê Sor e
Ew xatekî mezin e, bila gilî gazinê min bibe bigihîne Dîwana Rebê jor e
Ax dilêm yar yar, dilêm yar yar, dilêm yar yar, dilêm yar yar…“
