suriyelilerin ülkemden gideceği günü dört gözle bekliyorum! Bir defolup gidin artık! Ülkemi, insanımı bir rahat bırakın! Gerçekten bıktık suriyelilerden onlara tanınan insiyatiflerden, bıraktıkları hasarlardan, verdikleri zararlardan, kendilerinden onlarla ilgili her şeyden bıktık usandık! Onların gitmesi için daha kaç canın yitmesi lazım? Yada kaç çocuğun, kadının, kızın tacize uğraması lazım? Daha ne kadar ülkemizi mahvetmeleri lazım?
Mal mülk düşkünleri rahat yüzü görmezler,
Bin bir derde düşer, canlarından bezerler.
Öyleyse, ne tuhaftır, yine de övünür,
Onlar gibi olmayana adam demezler.
Sizin otorite dediğiniz o şey
Çocukların zihninde ve yüreğinde büyük yaralar açıyor
Tedavisi mümkün olmayan ve ölüme kadar insanın peşinden gelen , karşısına çıkan bir pranga gibi
Bazen bir topluluğun önünde
Bazen her anını özgüvensiz yaşayarak
Bazen bir kıza aşkını itiraf edemezken
Bazen de sadece duvarlarla rahat rahat konuşabilirken
Her an küçük düşürülme korkusu sürerken
Bazen iş görüşmesine giderken
Bazen her an yetersiz hissederken
14 ünde ölmeyi her şeyden çok isterken
Bazen ortamdakiler çocukluğunu neşe içinde anlatırken SENİN
KANIN DONAR
“ Şımartma fazla “
“ İzin verme , ceza ver “
“Notu kötü dışarı çıkmasın “
Safsataları
Çocuk bakma yetisine sahip değilseniz eğer
Veya kişiliğiniz oturmamışsa
Ya da kendi eziklik duygunuzu çocuklarınızdan çıkaracaksanız
AİLE KURMAYIN !
Kendi öz yurdumda ben miyim garip?
Beni bir köşeye atan utansın
Eğilmiyor diye,kurdu hor görüp,
İti el üstünde tutan utansın! ..
Oğlumuz sokağa itiliyorken,
Ve kanına zehir katılıyorken
Yolda kızlarımız satılıyorken
Yatağında rahat yatan utansın! ..
Ne canım mühimdi,ne de rahatım
Ne kanım kıymetli,ne de hayatım
Ne bedelim vardı,ne de fiyatım
Beni üç kuruşa satan utansın! ..
Ben asiydim,ıslah edemezlerdi
Kurtların üstüne gidemezlerdi
Böyle koyun gibi güdemezlerdi
Beni bu sürüye katan utansın! ..
Namusumuza el uzatan varsa,
Böyle durur muyduk,dünyalar dursa
Şu bayrak yerlerde çiğneniyorsa
Ayağa kalkmayan vatan utansın
“Bu devri yıkmayan vatan utansın! ..”