Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yağmur

Sabitlenmiş gönderi
...beni ben yapan, kusurlarımın azalması değil tutkularımın dayatıcılığı oldu...
Reklam
Yağmur
@rainypages·Bir kitabı okumaya başladı
Uğultulu Tepeler
Uğultulu TepelerEmily Brontë
8.1/10 · 42,2bin okunma
Artık ne mutlu ne de mutsuzum. Her şey geçip gidiyor.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum.
Mutlu muyum? Aslında küçüklüğümden beri insanlar sürekli şanslı biri olduğumu söylüyor ama bana sorarsanız cehennemde gibi hissediyorum, bana şanslı olduğumu söyleyenlerse benimkiyle kıyaslanamayacak ve ölçülemeyecek kadar mutlu görünüyorlar.
Reklam
Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler.
Tam unutmak üzereyken cehennem kuşu kanatlarını çırparak gelmiş, belleğimdeki yarayı gagasıyla kavratmıştı.
Görmezden geliyoruz. Başka birini tanımanın imkansızlığını. Yani, anlamanın ve anlaşılmanın imkansızlığını.
Reklam
Yavaş yavaş dünyayı olduğu gibi görmeyi öğreniyordum.
Ve böylece ertesi güne başlarız tekrar. Geçmişin aynı, yerleşik kurallarıyla. Büyük, şiddetli neşelerden kaçabilseydik, büyük acılardan da kaçabilirdik. Yolunu kapatan taşın etrafından zıplayıp geçen kurbağa gibi.
Toplum dediği tam olarak neydi? İnsanın çoğulu mu? Toplum denen şey tam olarak nerede bulunuyordu? Toplum dediğin şey sen değil misin?
Tek yeteneğin dünyada ileri geçmek olduğunda insanlar senin iç yüzünü eninde sonunda görürler.
...içim boşmuş gibi hissediyordum ve kaybetmenin ağır acısıyla boğuşuyordum.
Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu. Neşeden bile incinir.
725 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.