Sabitlenmiş gönderi
Kader, ölçüsüz hayallerimi ve tutkulu ruhumu bir sinek gibi ezdi!
Sayfa 85
bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu
şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin
gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için
vurursun başını soğuk taş duvarlara
büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın
duyarsın
ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın
sevmek ne imiş bir gün anlarsın
vakit geldi kunâla
dünyayı göreli çok oldu
tam kırk yılda seni buldum kunâla
bu can tenden geçmeden
bu dünyadan göçmeden
bir kerecik sevmek çok değil
Okur Takip Önerileri
çünkü sebepsiz şey
harptir
hakikat
muazzam bir infilaktı
kaçtığım bütün savaşların yaralarını taşıyorum
