Büyük garlar, yolcuyu karşılarken ve uğurlarken, cüsseleriyle ve trafikleriyle oranlı bir ses kütlesini yükler bünyesine; bir de her yolcunun kendi ruhsal yükü olur ama, onu dışarıdan seçemez, vagon penceresinin camına yansıyan gergin yüz hatlarından okuyamaz başkaları - bir tünele girildiğinde aynaya dönüşür pencere camı, yolcu âşınası olduğu bir alfabenin harflerinin üzerinde hızla hareket ettiği bir karatahtada tebeşirin ulaşmaya çalıştığı anlamı bir ucundan yakalayacağını sanır, o an sıvışır gider firarî cümleler, kelimeler.
Sayfa 245Kitabı okudu
O sözde birikenler gün gelir bütün hayatların özetine dönüşebilir de
Sayfa 245Kitabı okudu
Vakit sandığınızdan geç
(bir güneş saatının alınlığından)
Sayfa 243Kitabı okudu
Bir kendini koyverme güdüsü mü işliyor içlerinde? Yoksa, tam tersine, kurtulmak için çırpınmaları mı ayaklarının dibinde bekleyen bataklığa iyiden iyiye saplanmalarını getiriyor?
Sayfa 213Kitabı okudu
Çok durumda yapılageldiği gibi "insanlar ikiye ayrılır" diyebilir miyiz bilmem; bildiğim, bu kesin ayrım çizgisine aklımın yattığı: Yaşarken, çizginin iki tarafına düşmüş insanlar tanıdım, ezici çoğunluk çizginin üstünde bir güzergah kurmaya yazgılıydı. "
Sayfa 213Kitabı okudu
Gemide ters yöne doğru yürüyen insanların bulunmasının değiştiremeyeceği bir sonuç bekliyor ileride; aralarından hiçbirinin dümene geçmesine izin verilmeyeceği bir düzen kurulmuş, korunuyor. Korunacak da. Gemiye binmemeliydik buzaklarda, nasılsa ıssız kalmış bir kıyıdan hiçbir geminin geçmeyeceği sınırsız ufka bakmayı seçmiş olmalıydık. Olmadı.
Sayfa 212Kitabı okudu
Geçmiş, gelecekten korkumun belirgin yatağıymış, anladım.
Sayfa 210Kitabı okudu
"Bu dünyada hiç mi yerim yok(tu)?"
Sayfa 203Kitabı okudu
Ben de öyle...
"ne geldiğim yerde yaşamak istiyordum / ne gittiğim yerde yaşamak / neden seyrediyorum öyleyse oturmuş / patlak tekerleğin bir an değiştirilmesini?"
Brecht
Sayfa 202Kitabı okudu
- bir dünyanın enkazı üstünde yaşamaya değer miydi?
Sayfa 197Kitabı okudu