Uzun kış gecelerinde annem ne güzel de işlerdi şiiri ince bir tığla.
Kalbimin üstüne katsa ne güzel de yakışacaktı.
Çeyiz sandığına kilitlerdi , şiirsiz büyümeye devam ederdik.
Ramazan Ok
Serva;
Sen aklıma geldin günler uzadı.
Buralarda yirmi dört saat gündüz yaşanıyor artık.
Kutuplarda bile buzlar eriyecek bu gidişle.
Ne çare senin soğukluğun üzerine yüreğim gittikçe buzlanacak.
Ramazan OK
yerçekimi kavramını reddetmişti gözlerin.
Ve ben gözlerinin sonsuz boşluğunda kendimi bilirken kimi zaman beni göklere çıkardığını da bilemezdim.
Bu sayede;
Newton yasaları senin gözlerinle bilimde daha bir ileriye gidiyordu.
Ramazan OK
Aşk bir savaş gibiydi zaten benim için. Herşeyden önce ortada koskoca iki yürek vardı. En mutlu anlarda bile paylaşamazdık birbirimizle.Sen her seferinde durmadan saldırıya geçerdin, ben durmadan yenilgiler alırdım peşpeşe.Gittikçe daha iyi öğreniyordum sevgi saflarında savaşmayı. Ve aşk insana SEVİŞMEYİ değil SAVAŞMAYI öğretiyordu. Şimdi yeni yeni anlıyorum senle savaştığımı.Öyle bir anlık aklıma düşmelerin içimdeki sayısız kaç askerimi öldürdü, bilemezsin.
Ramazan OK
benimle birlikte 35 yazardan oluşan güzel bir kitap . incelemenizi tavsiye ederim.
MOR ÇİZMELİ KIZ adlı kısa öykümde doğuya atanan bir bayan öğretmenin ve onun öğrencisi olan Nalin in yaşam mücadelesi ve öğretmenine karşı duyduğu tertemiz bir aşk. SAYFA:187_193
(Serva adlı romanıma da göz atabilirsiniz)