Hiçbir şey hoşuma gitmiyor
"Hiçbir şey hoşuma gitmiyor."
Otobüste bir yolcu şöyle diyor: “Hiçbir şey hoşuma gitmiyor.”
"Ne radyo ne sabah gazeteleri ne de tepelerdeki kaleler. Ağlamak istiyorum."
Şoför, "Durağa varıncaya kadar bekle" diyor. "O zaman istediğin gibi ağlayabilirsin yalnız başına."
Bir kadın şöyle diyor; "Ben de aynı durumdayım, benim de hiçbir şey hoşuma gitmiyor.
Oğluma mezarımı gösterdim, sevdi de uyudu orada, hoşça kal demeksizin.
Bir üniversite öğrencisi: "Benim de hiçbir şey hoşuma gitmiyor. Arkeoloji okudum, ama bulamadım taşlarda kimliği.
Ben sahi ben miyim?"
Ve bir asker şöyle diyor: "Benim de hiçbir şey hoşuma gitmiyor. Beni kuşatan bir hayaleti kuşatıyorum her daim."
Asabi şoför söylendi: "İşte son durağa yaklaştık inmek için hazırlanın.
Yolcular hep bir ağızdan: "Durağın ötesindekileri istiyoruz, devam et sürmeye!"
Ben ise, "beni burada indir" diyorum. "Ben de onlar gibiyim, hiçbir şey hoşuma gitmiyor, lakin ben, yolculuktan da yoruldum."
(Mahmut Derviş)
İntiharından önceki gün,
“Artık sabahı da kaplıyor acı.” diye kısa bir not düşen
Pavese, 27 Mayıs’ta günlüğüne şunları yazar;
Güçsüzlüğüm ve hiçbir şeye bağlanmayışım yüzünden bir girdabın içine girdim;
güçsüzlüğümü seyrediyor, onu iliklerimde hissediyorum, beni ezen bu sorumlulugu yuklenemiyorum. Bunun tek çözümü var: İntihar.
Edebi kariyerinin
Reader Follow Recommendations
Tabiat Risalesi
Saatler nasıl yorulmazlarsa işlemekten
Sen de yorulmuyorsun ey kalbim büyümekten.
Çıkıp dağlara yaylalara
Susmak istersin
Ama yalnızca susar gibi görünürsün
Derviş olamadın
Ama başıboş da kalmadın
Ey durup durup dalgalanan kalbim
Erdem Bayazıt