Acıyla savaşma, işin sırrı budur, diyor büyükbabam. Acı sana bir şeyler anlatmaya çalışır, onu kucakla, seninle konuşmasına izin ver. Acı sana şöyle der: Merhaba, senden pek farklı değilim; ben hem gölgeye hem de sana aidim.
Sayfa 412Kitabı okudu
Sıradan koşullar altında bile sıradışı bir hayat yaşamanın yolunu bulabilirdim.
Sayfa 399Kitabı okudu
İnsan aklı sandığımdan çok daha esnekti, her tür ikilemi ve imkânsızlığı içinde barındıracak kadar genişleme becerisine sahipti.
Sayfa 334Kitabı okudu
Ağlamak işleri nasıl daha iyi yapmazsa gülmek de daha kötü yapmayacaktı. Bu, umursamadığınız ya da unuttuğunuz anlamına gelmezdi. Sadece insan olduğunuzu gösterirdi.
Sayfa 331Kitabı okudu
Güldü. “Hoşuna mı gitti? Ne fena,” dedi cilveli bir gülümsemeyle. “Fazlasıyla göze batacağım.” Sonra yüzünden acı dolu bir ifade geçti; sanki güldüğü, başımıza gelen ve gelecek her şeyi düşününce bir anlığına olsun eğlendiği için kendini suçlu hissediyordu ve yeniden paravanın arkasında gözden kayboldu.
Aynısını ben de hissediyordum: Başımızdan geçen ve zihnimde sonsuz, dehşet verici bir döngü gibi kendini tekrarlayan korkunç olayların ağırlığı ve endişe. Yine de ona kendisini her saniye kötü hissedemeyeceğini söylemek istiyordum. Ağlamak işleri nasıl daha iyi yapmazsa gülmek de daha kötü yapmayacaktı. Bu, umursamadığınız ya da unuttuğunuz anlamına gelmezdi. Sadece insan olduğunuzu gösterirdi. Ama bunu da nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum.
Sayfa 331Kitabı okudu
Birisi seni içeri almazsa sonunda kapıyı çalmaktan vazgeçersin. Demek istediğimi anlıyor musun?
Sayfa 90
“Hepimiz kendi masallarımıza tutunuruz; ta ki onlara inanmanın bedelini ağır ödeyene dek.”
Eğer istasyona girip dumanlar tüttürerek duran sekiz otuz trenini izleyen biri varsa gözüne sıradışı hiçbir şey çarpmamış olmalıydı: Ne trenin sürgülerini çekip kapılarını açan kondüktör ve taşımacılarda; ne trenden inip kalabalığa karışan, bazıları askeri giysiler içindeki kadın ve erkeklerde; ne de birinci sınıf vagonundan inen ve kendilerini
Sayfa 225Kitabı okudu
Ne garip, diye düşündüm. Öncekilerden hiç de farklı olmayan bir akşamüstü, insan kendini bir anda gökyüzünden üzerine alev yağdırabilecek düşmanlara ait ölüm makinelerinin gölgesinde bulabiliyordu.
Sayfa 157Kitabı okuyor
"Birisi seni içeri almazsa sonunda kapıyı çalmaktan vazgeçersin. Demek istediğimi anlıyor musun?"
"Birisi seni içeri almazsa sonunda kapıyı çalmaktan vazgeçersin. Demek istediğimi anlıyor musun?"
- Ransom Riggs
"Şüphe can yeleğindeki iğne deliği gibidir."
Sayfa 244 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
ama hassas tabiatları gereği şunu da unutma: Eğer masalları yüksek sesle okuyacaksan (ki bunu tüm kalbimle öneririm) dinleyicilerinin tuhaf olduğundan emin ol.
Ona olan borcumuz çok büyükken, teşekkür kelimesi çok küçüktü.
Sayfa 33Kitabı okudu