Çünkü ruh yöneten,beden yönetilendir;ruh bâkî, beden fânîdir. Buna göre bâkî olanın menfaatini gözetmek,onu geliştirmek ve iyileştirmek, hiç kuşku yok ki, tabiî olarak bozulani ve gecici olanı ıslah edip düzeltmekten daha faydalı ve önemlidir.Dolayısıyla ruhu iyileştirmek ve kendisine özgü hastalıklardan kurtarmak, bedenlerimizin yararlarını gözetmekten çok daha önemli bir görevimizdir. Çünkü bizi biz yapan bedenlerimiz değil, ruhumuzdur.Zira cismânîlik, bütün cisimlerin ortak özelliğidir; canlılar âlemindeki her varlığın canlılığı da nefsi sayesindedir. Ruhlarımız bizim kişiliği-mizdir; dolayısıyla kendi kişiliğimizin iyiliğini gözetmemiz, bize yaban-cı seylerin iyiliğini gözetmemizden daha lüzumludur. Bedenlerimiz,ruhlarımızın, fiillerini gerçekleştirmede kullandikları araçlarıdır. Bu yüzden kendi kişiliklerimizi iyileştirmemiz, araçlarımızı iyileştirmemizden cok daha önemlidir.