Raphael Santiago'yu Kurtarmak
Sahip olduğunuz her şeyi kaybettiğinizde geriye kalan tek şey sevgi olabilir, fakat sevgi de elinizden alınabilirdi.
Yine de Magnus sevginin son bir umut, yol gösterecek bir ışık olduğunu biliyordu. Ne de olsa sönen ışıklar bir zaman parlamıştı.
Sayfa 318 - 319Kitabı okudu
Raphael:
Yasa koyanın aklı o kadar yanılmaz, o kadar kesin midir ki, buyruğunu dinlemeyen kılıcı hak etsin?
"Komaya girmek, beyninde ölümsüzlerin anshara sırasında açtıkları bölümleri açmış olabilir. Zamanla silinip yok olmuş, bizim çoktan unuttuğumuzu sandığımız anıları ortaya çıkarır."
"Hiçbir şey hiçbir yere kaybolmaz." Raphael'in boynuna sıcacık nefesi değdi, parmakları göğsüne kıvrıldı. "Biz bir şeylerin silindiğine dair kendimizi kandırırız ama hiç silinmezler."
Sayfa 253
"Yapma," diye fısıldadı Elena ona ulaşmaya çalışarak.
Raphael'in ona bir zamanlar söylediği üzere zalimlik, yaş ve gücün bir semptomuydu. Fakat Elena buna teslim olmayı reddediyordu, Raphael'in kendi gücünün şiddetiyle tükenmesine göz yummayacaktı. "Sakın."
Fakat Raphael dinlemiyordu. "Sen de gırtlağına sivri topuğunu sokmak istemez miydin, Elena?" Raphael'in eli Elena'nın boynundaydı, tensel, narin, ölümcüldü. "Hayatımı bağışla, diye yalvarışını izlemek istemez miydin?"
Sayfa 153
"Düşmanlarının çığlıklarında," diye mırıldandı Raphael, göz kapakları düşüp bakışlarındaki donukluğu örterek, "karanlık bir müzik vardır."
Sayfa 152
"Çok genç." Raphael'e uzun bir bakış attı Keir. "Gençler dayanıklıdır."
"Ama yaralar kalır."
"Bazen o yaralar bizi biz yapar."
Sayfa 150