Bu kitabın beni etkileyeceğinden emindim, ne de olsa yazarı Livaneli. Ama bu kadar etkileyeceğini gerçekten beklemezdim. Konusu itibariyle içimde biriktirdiğim bütün üzüntüyü, nedenleri, isyanları, acıları dökmüş kağıda Livaneli. Hiçbirini atlamadan, hiçbirine haksızlık yapmadan. Özenle..
Kitaptan biraz bahsedecek olursam -gerçi anlatılmaz yaşanır tarzı, yorumlanmaz okunur olsa da- Livaneli ; Başka insanların, devletlerin çıkarları üzerinden ezdiği, yediği insanları, hayatları bir kurguda, birkaç karakterde birleştirmiş. Meleknaz IŞİD'in zulmünden kaçıp Türkiye'ye sığınmış Ezidi bir mülteci. Ezidi yani Melek Tavus'un iyiliğine ve kötülüğüne inanan, güvenen bir İNSAN. Ama ne varki Ezidi olması Hüseyin ve Hüseyinleşen İbrahim'in dışındaki herkese insan olmaktan ziyade 'şeytana tapan, onun bir parçası' veya kölelikten başka bir vasıfa sığmayan bir et yığını. Ve dahası ve ne yazıkki dahası... Hüseyinden geçip İbrahim ile karışan bir farkındalık öyküsü. İnancın, ırkın, rengin, dilin fikirlere ayırılmaması gerektiğini en iyi anlatan, en iyi hissettiren kitaplardan birisi sanırım.
Öyle süslü kelimeler anlatmayacağım, zaten her yerde kitabın bir kısmı, konusu, fotoğrafı geziniyor. Sadece okumanızı ve kendinize düşen payı almanızı öneriyorum ve Livaneli'nin eklediği gibi ekliyorum; MERHAMET ZÜLMÜN MERHEMİ OLAMAZ...
Demem o ki her zaman olduğu gibi tek solukta bitirdiğim bu Livaneli kitabına benim puanım beş üzerinden sonsuz sevgi..
