Neden her şeyin tam tersini yapıyoruz? Her zaman! Bir kadını sevmiştim, başkasıyla evlendim. Neden? Sanırım, şimdi anlıyorum. Hiç kimseye bağımlı olmak istemiyoruz. İki insan birbirini sevince eşit sevmiyorlar. Biri daha güçlü diğeri zayıf oluyor. Ve zayıf olanı düşünmeden seviyor. Hesapsızca. Bir rüyadan uyanmış gibiyim. Sanki başka bir hayatı artık geride bıraktım. Nedendir bilmem, her zaman direndim. Bir şeylerle savaştım. Kendimi savundum. Sanki içimde başka bir ben vardı. Bana, "Kendini bırakma." diyordu. Kendini hiçbir şeye teslim etme. Yoksa ölürsün. Ne kadar da aptalız.
Bir damla ışığın bile olmadığı bir yerde, toprağın altında yapayalnız. Sizden sonra ne olup ne bittiğini asla bilemeyeceksiniz, arkanızda bıraktığınız binlerce detay sizinle beraber uçup gidecek. Sevdikleriniz bir süre sizin yasınızı tutacak sonra onlar da sizin yokluğunuza alışınca herkes hayatına devam edecek. Siz varken olduğu gibi siz yokken de dünya dönmeye devam edecek. Yaşarken uğraşıp didindiğiniz elde ettiğiniz her şey bir gün elinizden gidecek ve onlara ne olduğunu asla bilemeyeceksiniz.
5 dakika sonrasına sağ çıkamayacağım belki de, adımı bilen son kişi de öldüğünde hiç yaşamamış olacağım, kalanlar ne yapacak? Köpeğime kim bakacak?
Ölümün en güzel yanı belki de bir daha hiç ölmeyecek olmak, en kötü yanı da ölmek zorunda olmak.