Aslı
@readingnicebook
Sabitlenmiş gönderi
Ah, ne hayaller kuruyordum, ne çok şey istiyordum; beni on sekiz yaşında, yarı çıplak, evsiz barksız sokağa atmalarını, koca kentte yapayalnız, kimsesiz, işsiz güçsüz, aç dolaşmayı, bir akrabamın, bir tanıdığımın olmamasını, karnım aç, ezilmiş, hırpalanmış (böylesi daha iyi!), ama sağlıklı olmayı ne çok isterdim... İşte o zaman gösterirdim ben...
ölümüne 2 haftası kalan İppolitKitabı okudu
Böyle bir olay daha önce görülmemiş, ama her şeyin bir ilki vardır.
Reader Follow Recommendations
Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin.
Çünkü işten evlerine dönen erkekler, midesi olan ve karnını doyurması gereken varlıkların sadece kendileri olduğunu zannederler.