Kitaptan hiçbir beklentim yoktu. Başlarda güzel başladı fakat orta kısımlarda çok sıkmaya başladı. Gizem çözmek yerine sürekli karakterler arasındaki ilişkileri gördük yani bi 100 sayfa falan bomboş. Bahar karakterini hiç sevemedim Efe ve Kıvançla sürekli Deniz’i yererek konuşmaları benim sinirimi bozdu. Tamam Deniz normal hareketler yapmıyor ama bu şekilde sürekli kötüleyerek konuşmaları hoş olmamış. Birde Bahar Denizi Efeden daha uzun süredir tanımasına rağmen Denizi yarı yolda bırakıp daha az tanıdığı Efeyle olan buluşmaları beni çok rahatsız etti. Evet Denize yardım etmeye bilir fakat hiç iyi misin falan diye sormaması bana garip geldi.
Kitapta eksik çok fazla şey var. Sanki konu ilerlesin diye yazılmış gibi geldi bana. Mesela Efe’nin rüyaları, Baharın gördüğü canavar gibi şey ve kütüphanedeki adam. Bunların bir yere bağlanmaması hoşuma gitmedi.
Bunların dışında yazarın dili gayet akıcı. İlk kitabı olmasına rağmen gayet rahat okunuyor. Sezin’i zaten YouTube kanalından takip ediyorum bu tür konulara baya merakı var ve benimde ilgimi çekiyor zaten. Fakat kitabı okumadan önce bir videosunda 37’nin anlamının zor buluncağını ve sonda herkesin şaşırıcağını söylemişti ama ben ilk 100 sf de 37’nin anlamını anlamıştım. Belkide bu konularda biraz bilgi sahibi olduğum için olabilir.
—SON OLARAK SPOİLER—
Sonunda Ozan adlı kişi Bahar’dı değil mi? Tam olarak anlamadım o kısmı okuyan biri cevap verirse çok sevinirim.
Sezine bu kitap için teşekkürler. Kendini daha çok geliştirip bu tür mindf*ck dediğimiz kitaplar yazarsa okumaya devam ederim. Belki bu kitaba bir yan kitap tarzı bir şeyde yazabilir. Seviliyorsun!
