Evet kitap da, kültür de bütün sevgililer gibi kıskanç, koparıyor insanı, realiteden koparıyor. Ama asıl realite onlar değil mi? Yahut realitenin kalan parçası.
Tek kelimeyle şahane. İçindeki her şiir apayrı bir realite. Özellikle ilk şiir muazzamdı, bu kitabın da şairin bir diğer kitabı olan "Yaz Geçer" gibi tadı damağımda kaldı. Birkaç kez okumak, özümsemek, üstüne birkaç şiir yazmak bile az kalır zannımca. İyi şiir okumak istiyorsanız bu kitap doğru adres.
Biz de yılın ilk kitabını bitirdik. Okuyan 1-2 saatte de bitirir. Ben öykü sevmem. Ama bu sene benim için öykü senesi olacak sanırım. Öyküleri sevmeye başladım. Çünkü tam istediğim gibi yazılmış. Bir filmde aradığım realite gibi pandemi dönemleri gibi güncel meseleleri ele alan, sosyolog olduğundan insanları çok iyi tanıdığı için yine tüm gerçekçiliğiyle yazan ve asla eleştirmekten çekinmeyen, kah ağlatan kah güldüren duyguları güçlü bir kitap bence.
Kurmaca ile gerçek arasındaki fark asılsız, diyordu Nihan Kaya. Her öyküde kendi öykümüzü okuruz zira..Zaten sanırım başka bir seçeceğimiz de yok. Tam olarak birini anlayabileceğimize inanmasam da anlamaya yaklaşmamız kendi öykümüzden çıkarak başkasının öyküsüne yol almakla.
Niçin böyle başladım? Çünkü, Çocukluğum’du kitabın adı ve ben