Bilhassa çocuklar.. Dokuz, on yaşlarında, gözleri uyku dolu, renksiz şeylerdir ki, iş kanununa uysun diye, annelerinin, teyze, hala, dayı yahut ta tamamiyle yabancı bir büyük insandan parayla satın alınmış nüfus kaatlarıyla işe girmişlerdir.
Sayfa 37
Su perisi ~*
Ne zaman dolduğundan bihaber olduğum gözlerinden akan gözyaşı yastığına damladı hızla. Bu tek bir damlayla kalmadı, o kadar çok aktı ki nasıl bu kadar biriktirdi, anlayamadım bile.
Hıçkırmıyordu ama kan ağlıyordu. Renksiz, gözden akan kan.
Gözyaşı.
"Niye izin vermedin ölmeme?"
Sayfa 19 - İndigoKitabı okuyor
Ah bu kadınlar... Geçen arkadaşımla konuşurken, kadınlar olmasaydı hayatın ne kadar renksiz olacağını söylemiştik. Gerçekten de öyle. Her şeye rağmen kadınlar erkeklerin hayatını renklendiren bir ışık gibiler.
Bu hoşnutluk, bu ağrı ve sızılardan uzaklık, bu katlanılabilecek, bu yılgın günler güzel şeylerdir doğrusu; öyle günler ki, ne ağrı sızılar, ne sevinçler seslerini fazla çıkarmayı göze alabilir, her şey fısıldayarak konuşur ve ayak parmakları üzerinde bir gölge gibi devinir usulcacık. Gelgelelim, ne yazık ki benim tuhaf bir durumum var, özellikle
Sayfa 25Kitabı okuyor
Bizler renksiz çay gibiyiz
Demimiz az, suyumuz çok.
Bazen insanların içine dalıverdiğimde bir şaşkınlığa, boşluğa düşerim; sanki ölmüşüm gibi gelir, solgun, yaşıyormuşum aynı zamanda, renksiz bir gölge olarak yaşıyorum ilk meltem yere çalacakmış beni, biri dokunduğu anda toza dönecekmişim.
"Eğer deniz suyunu avuçlarının arasına alırsan normal su gibi olduğunu görürsün. Aynı şey gökyüzü için de geçerlidir. Renksiz olmasına rağmen mavi gözükür, çünkü mavi, hiçbir şeyin kolay kolay emip hapsedemeyecegi en özgür renktir."
Sayfa 13Kitabı okuyor
...her şeyden önce sanatçı olması gereken bu bilim adamları eski korkuları yüzünden renksiz kokusuz bir kalabalık haline geliyorlar.
Hiçbir zaman ait olmadığım o Nişantaşı'ndaki ev, yalnızca kabuslarımın, korkulu rüyalarımın, ateşli hastalığa yakalandığım kimi gecelerin vazgeçilmez dekoru olarak kaldı. Orada yalnızca renksiz, ruhsuz geçmiş bir çocukluğu değil, aynı zamanda kaçırılmış bir hayatın imkanlarını da bırakmış gibiydim. Ne yaparsam yapayım hayatımın bir daha onaramayacağım temel bir parçası, pencerelerinden, aralıksız yağan yağmurlu öğle sonralarının sokağını derin bir iç sıkıntısıyla seyrettiğim, hava tam kararmadan ışıkları asla açılmayan o kasvetli evde kaldı. Herkes ölüp gittikten sonra, o ev satılırken, içim burkuldu; eve, evi satıyor olmama değil, o evde kaybedilmiş bir hayatım olduğuna yanıyordum. Ruhumu ve dünyamı çocuk yaşta karartmış olan ailemin üyelerini bağışlayacak zamanım bile olmadı. Birdenbire ardı ardına ölmeye başladılar. Bana bu şansı bile tanımadılar. Bana hayaletleri kaldı. Yaşarken tanımadıklarınızı, öldükten sonra da tanımazsınız. Hayatınız yabancılarla geçmiştir.
İntihar, insanın ayırt edici özelliklerinden, keşiflerinden biridir; hiçbir hayvan bunu yapamaz ve melekler bunun ancak farkına varabilir; intiharsız insan gerçekliği, daha az meraka değer ve daha renksiz olurdu: Sonuca bağlanan çeşitli yolları ve yeni çözümleri trajediye sokacak olsa bile, tuhaf bir iklimin ve kendi estetik değerleri olan bir ölüm imkânlar dizisinin noksanlığı hissedilirdi.
Metis YayınlarıKitabı okuyor
Mavi neden özgürlüğü temsil eder?
Işık bir objeye çarptığında bir kısmı emilir diğer kısmı ise saçılarak etrafa yansır. Çevremizdeki nesnelere ait renklerin oluşmasında bu emilme-saçılma dengesi önemli rol oynar. Doğaya baktığında diğer renklere göre en fazla saçılım gösteren mavidir. Mesela uzaklardan masmavi gözüken denizi düşün. Eğer deniz suyunu avuçlarının arasına alırsan normal su gibi olduğunu görürsün. Aynı şey gökyüzü için de geçerlidir. Renksiz olmasına rağmen mavi gözükür.
Çünkü mavi, hiçbir şeyin kolay kolay emip hapsedemeyeceği en özgür renktir.
Gündelik hayatın insanıydı gene. Ta yukardan bakılınca görülen o milyonlarca minimini noktadan biri. Her günkü basit, renksiz, aşağılık hayatını yaşamaya devam ediyordu. Hep de edecekti böyle.
Sayfa 77 - Can
Bizler renksiz çay gibiyiz
Demimiz az suyumuz çok.
Sayfa 71Kitabı okuyor
