Hz. Peygamber (s.a.v)'ın huzurunda bir zat, orada bulunan diğer kişiyi övmeye kalkışınca Resulullah (s.a.v): "Kardeşinin boynunu bıçaksız vurdun." buyurmuştur.
Hz. Ebu Bekir (r.a) kendisi övüldüğü zaman, utancından ve Allah korkusundan dolayı el açıp şöyle dua ederdi:
"Ey Rabbim! Sen beni benden daha iyi bilirsin. Ben de kendimi başkalarından daha iyi bilirim. Ey Âlemlerin Rabbı! Halkın bende zannettiği iyilik ve faziletleri bana nasip et ve bende olup halkın bilmedikleri günahlarımı affet! Söyledikleri güzel özellikler karşılığında beni, kendini beğenmişlik ve gurur gibi şeylerden koru!"
Allah'ım, ne güzel dua. Öyle güzel ki yedi kat gökleri, bin yılları aşmış da hâlâ yorulmamış, hâlâ yoluna devam ediyor.