"Koşar adım bu sözleri söylerken yağmurdan sol şakağına yapışan saçlarıyla çevrelenmiş yüzünü yandan görüyorum. Bana hiçbir şey söylemiyor, cevap vermiyor, adam yerine koymuyor, dosdoğru karşıya bakarak yürüyor ve ben -bütün Mezopotamya tanrıları bağışlasın- ne kadar güzel diye düşünüyorum."
Sayfa 142