Bir gün, bir fırsatım oldu. Aniden ortaya çıkıverdi. Sanki beni tanıyormuş ve bir şeyler isteyecekmiş gibi davranıyordu. Neden orada olduğunu bilmiyordum. "Bir fırsatla ne yaparsın?" Merak ettim.
"Nasıl olduğunu bilmiyorum ama bir gün bir problemim oldu. Problemimin olmasını istemiyordum. Bunu talep etmemiştim. Bir problemimin olmasından hoşlanmıyordum. Ama oradaydı işte."
"İnsanlar gösterdiğiniz nedenlere, içtenliğinize ve acılarınızın ağırlığına ancak siz öldüğünüzde inanırlar. Hayatta olduğunuz sürece durumunuz kuşkuludur."
"Öfkeli bile değildim. Yalnızdım sadece. Doğduktan bir süre sonra yalnız kalmıştım. Yalnızlığımın üzerine bir cümle bile kurmamıştım içinde su bile geçen. Ama farkında değildim neden böyle olduğunun, beni basit kılan şeyin, sıradan kılan şeyin, kayıp eden şeyin, hatta öyle dediğime bile bakmayın basit, sıradan, kaybolmuş olduğumun bile farkında değildim, çünkü yoktu hayatımda böyle şeyler. Böyle şeyler olmazdı hayatta. Vardık ve bu kadardı her şey."