Merhaba bugünn Felâtun Bey ile Râkım Efendi'nin incelemesini yapacağımm
Öncelikle karakterlerin tanımı yapalım
Bir tarafta çalışmayıp babadan kalan mirası harcayan, gösteriş merakını her şeyden üstte tutan, bilmediği halde Fransızca konuşarak insanları etkilemeye çalışan, alafranga züppe tip Felâtun bey; diğer tarafta yazarı Ahmet Mithat'la birçok benzerlik taşıyan, kendi kendini eğitip alın teriyle para kazanan, ahlaklı, bilgili ve dürüst Râkım Efendi.
Şimdi biraz bana gelelim
Kitap çok güzel Başlarda okuduğumda hiçbir şey anlamamıştım. Felâtun ile Râkım arasında bir diyolog yok ne anlatıyor bu kitap falan diye baya düşünceye dalmıştım. Fakat sonralardan Râkım Efendi bir esir alınca kitap daha heyecanlı ilerlemeye başladı. Neden bilmiyorum sadece Râkım ile Canan kısımlarını okumak istedim. Felâtun Bey kısımlarında sıkıldım ama ona rağmen kitap çok güzel ilerledi ilk 30 hadi 40 sayfa biraz sabredilecek bir sayfa fakat sonrası mükemmel. iyi ki okumuşum diyorum
Okuyup önem verdiğiniz için teşekkür ederimm kendinize iyi bakın
Bir alıntı bırakayım
"İnsanoğlunun yaratılışının gereğidir; insan kendi mutluluğundan yalnız kendinin haberdar olmasıyla kanaat etmez, herkesi de haberdar etmek ister. Hatta bir insan esasında mutlu değilse bile, etrafa kendi mutluluğunu inandırmak için hilekârlığa ve yalancılığa bile düşer."
Hayatınızın kitaplar gibi sade ve mükemmel geçmesi dileğiyle