"Ah çaresiz kadınlar neler çekerlermiş! Biz erkekler onları kukla yerine kullanıyoruz. Yolda serbest ve rahat yürümelerine engel oluruz. Bu ne rezalet! Ne küstahlık! Bir erkek, hiç tanımadığı bir başka erkeğe rast gelse yüzüne bakmaz , söz söylemez ancak tanımadığı ve hiç başka defa görmediği bir kadına rast geldiği gibi, gülerek yüzüne bakmaya ve söz söylemeye başlar ve kovsalar bile yanından ayrılmaz. Demek oluyor ki biz, kadınları insan sırasına koymayız. Kendimizi eğlendirmek için onların ruhunu sıkarız."
Ayıp, rezalet, namussuzluk, hakaret, ancak zarar vermesini isteyenlere zarar verir. Bir dert, onu duymayana bir dert değildir. Herkes sana ıslık çalıyor; sen kendini alkışladıktan sonra sana ne? İşte, insanın kendini alkışlamasına sebep, yalnız deliliktir.
Kabalcı YayıneviKitabı okuyor
BONOBOLAR AFRİKA'NIN MERKEZİNDE yaşayan bir şempanze türüdür. Bizim yaşayan en yakın akrabalarımız oldukları düşünülüyor. Bonobolar, diğer tüm hayvanlardan daha fazla çeşitlilik içeren cinsel hayatlara sahipler. İngiliz primat bilgini ve evrim biyoloğu Robin Dunbar, "Büyük miktarlarda homoseksüel cinsellik arıyorsanız, insanları unutun."diyor. "İstediğiniz bonobolar. Bu durum rezalet. Bonobolar, cinsiyet ve yaşı umursamaksızın herkesle cinsel ilişkiye girerler."
''Umut, gerçeklerle; umutsuzluk ise hayatla bağını gevşetiyor insanın. Kaderime tebelleş, vicdanıma musallat olan hamakat, rezalet vaat ediyor.''
Önüne dünya nimetlerinin hepsini serseniz, başı kaybolana, hatta su yüzüne ufak ufak kabarcıklar çıkana kadar saadet deryasına gömseniz, çalışmaya ihtiyacı olmayacak derecede refahını sağlasanız da, sırf ballı çörekler yiyip yan gelip yatması, bir de insan neslinin kurumaması için uğraşmasını sağlamak için iktisadi refaha kavuştursanız da, sırf nankörlüğü, küstahlığı yüzünden bir rezalet koparacaktır.
Sayfa 32Kitabı okudu
Çekilmez bir adam oldum yine
Uykusuz, aksi, lanet
Yine her seferki gibi haksızım
Sebep yok olması da imkânsız
Bu yaptığım iş ayıp rezalet
Fakat elimde değil
Seni kıskanıyorum.
Nazım Hikmet
Sayfa 91Kitabı okudu
Bir halkın iyi dediği birçok şeyi hakaret ve rezalet sayar bir başkası: bunu da gördüm. Bir yerde kötü denilen birçok şeyin bir başka yerde asalet payeleriyle donatıldığını da gördüm.
Sayfa 52
Nasıl zıdd olmasın âlemde garbiyyûna şarkıyyûn?
Güneşten hepsini gûyâ ki nûrun mâh almıştır;
Zirâat, ma’rifet, san’at, saâdet şimdi onlarda,
Cehâlet, meskenet, zillet, rezâlet bizde kalmıştır.
Sayfa 98Kitabı okudu
Kadın kılığına giren Talat, kadınlara sokaklarda yapılan sarkıntılıkları öfkeyle karşılar şöyle der kendi kendine:
Ah zavallı kadınlar, neler çekerlermiş! Biz onları kukla yerine kullanıyoruz. Yolda serbest ve rahat yürümelerine engel oluyoruz. Bu ne rezalet! Ne küstahlık! Bir erkek, tanımadığı bir başka erkeğe rast gelse yüzüne bakmaz, söz söylemez ama tanımadığı ve hiç görmediği bir kadına rast geldiğinde, gülerek yüzüne bakmaya ve söz söylemeye başlar ve kovsalar bile yanından ayrılmaz. Demek ki, biz kadınları insan yerine koymayız, kendimizi eğlendirmek için onların ruhunu sıkarız. Serbest gezip dolaşmalarına, eğlenmelerine engel oluruz.
Sayfa 54Kitabı okudu
Şimdi sorarım size: Böyle garip nitelikleri olan insanoğlundan ne beklenebilir? Önüne dünya nimetlerinin hepsini serseniz, başı kaybolana, hatta su yüzüne ufak ufak kabarcıklar çıkana kadar saadet deryasına gömseniz, çalışmaya ihtiyacı olmayacak derecede refahını sağlasanız da, sırf ballı çörekler yiyip yan gelip yatması, bir de insan neslinin kurumaması için uğraşmasını sağlamak için iktisadi refaha kavuştursanız da, sırf nankörlüğü, küstahlığı yüzünden bir rezalet koparacaktır.
"Şeriat elden gidiyor, diyor ulema, işte rezalet!”
"Rezalet denmez buna, bu dediğin düpedüz cehalet. O sözdeki şeriat din demek değildir ki; hukuktur, adalettir. Hukuk elden gidiyor diyorsa kişi, hakikatten daha hakikattir.”
(Hürriyet-Özgürlük)
...
S: Hürriyeti bize çok fenâ tefsîr etmişler.
Hatta âdetâ hürriyette insan, her ne sefâhet ve rezâlet işlese, başkasına zarar etmemek şartıyla bir şey denilmez. Acaba böyle midir?
C: Öyleler hürriyeti değil, belki sefâhet ve rezâletlerini i‘lân ile çocuk bahanesi gibi bir hezeyan ediyorlar. Zîrâ nâzenîn hürriyet, âdâb-ı şerîatla müteeddibe ve mütezeyyinedir.
Yoksa sefâhet ve rezâletteki hürriyet, hürriyet değildir.
Belki hayvanlıktır, şeytanın istibdâdıdır, nefs-i emmâreye esîr olmaktır.
Hürriyet, umûmî efradın zerrât-ı hürriyâtının muhassalıdır.
Hürriyetin şânı odur ki, ne nefsine, ne gayrıya zararı dokunmasın.
عَلٰٓي اَنَّ كَمَالَ الْحُرِّيَّةِ اَنْ لَا يَتَفَرْعَنَ.. وَاَنْ لَا يَسْتَهْزِئَ بِحُرِّيَّةِ غَيْرِه۪ٓ اِنَّ الْمُرَادَ حَقٌّ.. لٰكِنَّ الْمُجَاهَدَةَ لَيْسَتْ ف۪ي سَب۪يلِهَا(Hâşiye)
Hâşiye: Acele etme! Yani Mîzân Cerîdesi’nin sâhibi Murad haklıdır. Tanîn muharriri Hüseyin Câhid, yanlış ve hata ediyor.
Mektûbât II / Osmânlıca Eser /Sahîfe : 389
Sayfa 389 - Hayrat NeşriyatKitabı okudu
"Aslına bakarsanız hayat her zamankinden daha kısa, daha vahşi ve daha çetinmiş. Ama insanlar bu rezalet gerçekliği eskisi kadar önemsemiyormuş. Şehirdeki zorba tiranın ve ormandaki hoşgörülü azizin efsanesi kulaktan kulağa yayılıp büyüdükçe, insanların mutlulukları da artmış. Herhangi biryerdeki herhangi birinsanın anlayıp alkış tutabileceği oyunda, daimi rollerin kendilerine biçildiğini düşünmüşler."
Sayfa 197 - Can YayınlarıKitabı okudu
