bazen düşünmekle istemek yetmiyor yapmak lazım dağıt çık rezil ol sonuc neyse ne ama yaptım de yaptım olmadı de hayatın düşünmek ve korkmakla geçiyor e bu da hayat değil
Bugün nasıl rezil olunur? Tutarlı olunduğunda. Düz bir çizgide yüründüğünde. Beş anlamlı olunmadığında. Sahici olunduğunda ... Modern insanın bazı günahları işlemeyecek kadar rahat olduğundan korkuyorum: bu yüzden özellikle bu günahların soyu tükeniyor.
Sen miydin o, yalnızlığım mıydı yoksa
Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
Dilimizde akşamdan kalma bir küfür
Salonlar piyasalar sanat sevicileri
Derdim günüm insan arasına çıkarmaktı seni
Yakanda bir amonyak çiçeği
Yalnızlığım benim sidikli kontesim
Ne kadar rezil olursak o kadar iyi …
"Rıza bazen düşünmekle istemek yetmiyor, yapmak lazım. Dağıt, çık, rezil ol, sonuç neyse ne ama yaptım de. Yaptım olmadı, de. Hayatın düşünmekle ve korkmakla geçiyor, e bu da hayat değil."
Düşünüyorum da zaman ne çabuk geçmiş. Lise, ortaokul, ilkokul yıllarıma dönüp baktığımda çok uzakmış gibi geliyor. Sevinçlerimi, hüzünlerimi, arkadaşlarımı ve en çokta öğretmenilerimi özlüyorum. Hele ki birkaç tanesi var ki aklımdan hiç çıkmadı. O zamanlar genciz tabi, kanımız deli akıyor. Anlamadık dediklerini. Hepsini yabana attık. Gülüp geçtik.