Josh Malerman'ın okuduğum ikinci kitabı. Bu kitabı da 'Kafes' gibi; dili kullanma ve akıcılık konusunda başarılı. Yazarın bu tarzını gerçekten seviyorum. Kitaplarını gözüm kapalı almamın sebebi de bu aslında. Hiç kuşkusuz, okurken buram buram gerileceğimin, meraklanacağımın ve bir sonraki sayfaya bir solukta geçeceğimin garantisini her defasında veriyor yazar. Ama şöyle birşey varki; sonla alakalı ciddi sıkıntıları var Malerman'ın. Bir hikayenin bitmesi fikri ona sıcak gelmiyor sanırsam. Kitaplarının sonları fazlasıyla havada kalıryor. Siz sadece yazarın izin verdiği kadar karakterlerin içinde bulundukları olaya dahil olabiliyorsunuz. Kitap bir noktada bitiyor. O karakterler olay örgüsünün devamına ilerliyor, fakat siz onlarla ilerleyemiyorsunuz çünkü kitabın son sayfasının satır sonundasınız. Kitabın puanını düşük vermemin tek nedeni artık yazarın bu sonlarına fena halde sinirlenmiş olmam.
Buna rağmen yeni kitabı çıksa gözüm kapalı yine alırım. Böyle de çelişkiler yaşatan biri işte.
Yazarla karşılaşsam soracağım 2 soru olur;
Bunu neden yapıyosun? Çıldıralım mı istiyorsun?
Sonuç olarak; sonu hariç kitap güzel ve vaadettigi gerilimi sonuna kadar veren bir yapıt. Gerilim severlerin okumasını tavsiye ediyorum.
Merhaba 1000 kitap ailesi. Size bir sorum olacaktı. Çok ağır Reading Slump yaşayan bir okura (ben oluyorum o) öneriniz nedir? Siz bu durumu nasıl atlatıyorsunuz? Tüm önerilerinizi önemsiyorum...Sevgiler saygılar...
Çok övgü almış kitapları okumaya çaışmayın.Sizin tarzınıza ,ilgi alanlarınıza giren kitapları okumakla başlayın.En çok hoşunuza giden kitabı yine ama yine okuyun.Bence son olarak nedeni ise telefonlarımız. Cidden bende zaman geçiriyorum. Ama bir kaç saat kapatsak ölmeyiz dimi ? Cidden bir yere koyun.
Öncelikle teşekkür ederim. Tavsiyelerinizi dikkate alıp uygulayacağım. Telefon konusunda ise size katılıyorum. Dışarıda bir insani ihtiyaç ulaşım aracı, ama eve geldiğim an çalışma masamın çekmecesinde durur kendisi.