Asırlardır bu milleti kuvvetle, madde ile, topla, tüfekle yıkamayan, Türkün, İslâmın düşmanları taktik değiştirmişler.
Bir din yok edilmek, vicdanlardan çıkarılmak isteniyor.
Bir millet yere serilmeye azmedilmiş.
Gençliğinin dimağları boşaltılmak, bu boşluğu bâtıl fikirler, solak düşüncelerle doldurulmak isteniyor.
Anasına itaat etmeyen
Üniversiteli bir Nur talebesinin beraetle neticelenen mahkemedeki müdafaasıdır.Kitabı okudu
... meşhur İslâm seyyahı ve tarihçisi Evliya Çelebi, Seyahatnâme'sinde diyor ki: "İlk İstanbul kadısı (hâkimi) olan Hızır Bey Çelebi'nin huzûrunda, haşmetli pâdişah Fâtih ile bir Rum mimarı arasında şöyle bir muhakeme cereyan eder:
Büyük bir âbidenin inşâsında kullanılacak iki mermer sütunu, Fâtih bir Rum mimarına teslim eder.
Mimar da, Fatih'in arzusunun hilâfına olarak bu sütunları üçer arşın kesip kısaltır.
Fatih cezâen Rum mimarının elini kestirir.
Rum mimarı da, Fatih aleyhine dava açar. Bunun üzerine mahkemeye celbedilen büyük padişah, baş köşeye geçmek ister.
Birdenbire hâkimin şu ihtarıyla karşılaşır:
Oturma beyim!
Hasmınla mürafaa-i şer'î olacaksın, ayakta beraber dur!
Hızır Bey Çelebi; bu koca şanlı padişah-ı maznuna, haksız el kestirdiği için, kendisinin de elinin kesilip kısâsa tâbi olduğunu bildirir.
Fakat mimar kısâsı istemediği için, büyük Fatih günde on altın tazminata mahkûm oluyor ve hattâ kısâstan kurtulduğu için bu tazminatı kendiliğinden yirmi altına çıkarır."
Said Nursî kırk sene evvel İstanbul'da iken, "Kim ne isterse sorsun" diye, hârikulâde bir ilânat yapmıştır.
Bunun üzerine o zamanın meşhur âlim ve allâmeleri, Bedîüzzaman'ın hücresine kafile kafile gidip, her nevi ilimlere ve muhtelif mevzulara dair sordukları en müşkil, en muğlak sualleri, Bedîüzzaman duraklamadan, doğru olarak cevablandırmıştır.
Böyle hadd ve hududu tayin edilmeyen, yani "şu veya bu ilimde veya mevzuda, kim ne isterse sorsun" diye bir kayıd konulmadan ilânat yapmak ve neticede daima muvaffak olmak; beşer tarihinde görülmemiş ve böyle ihatalı ve yüksek bir ilme sahib böyle bir İslâm dâhîsi, şimdiye kadar zuhur etmemiştir.
(Asr-ı Saadet müstesna.)
Ama, Risale-i Nur’a dahi, onun kendi paradigması haricinde yaklaşmak mümkün “Bu şekilde yaklaşanlar da zaten mevcuttur. Sözgelimi, uzun yıllar Risale-i Nur hareketi üzerinde çalışan meşhur bir profesör ‘modernleşme’ paradigmasıyla; Risale-i Nur’dan her nasılsa ‘Türk milliyetçiliği’ üreten bir başka profesör ‘milliyetçilik’ paradigmasıyla keza ‘Kürt milliyetçiliği’ üretenler de ‘milliyetçilik’ paradigmasıyla ona bakmaktadır.
Sayfa 488Kitabı okudu
