Bu sefer taşrada firari bir psikopat katil, Hâkim’in yatağında kanlı bir kelle, Bavyera’dan İtalya’ya Franz’ın peşini bırakmayan gizemler var. Yakın zamanda komiserliğe yükselen Franz Eberhofer’in kasabasında hayat olanca sıradanlığıyla akmaktadır. Babasına dayanamayan Franz, büyükannenin yemeklerinde teselli bulmaktadır. Ailenin yeni üyesi Suşi’nin sevimliliği, Leopold’un (Franz'in kardeşi) varlığını biraz olsun katlanılır kılmaktadır. Kasaba sakinleri sıkıcı hayatlarını dedikodularla şenlendirirken Susi de İtalya’da gününü gün etmektedir. Ancak bir sabah Franz, Landshut Emniyeti’nden bir telefon alır. On beş yıl hapis cezasına çarptırılan katil Dr. Küstner hapishaneden kaçmıştır. Bu sırada kasabada da olağandışı olaylar meydana gelir: Hâkim Moratschek kimseye kanıtlayamadığı tehdit mesajları alır, baba Eberhofer Rolling Stones dinlemeye başlar, Susi’nin İtalya’da zor günler geçirdiği ortaya çıkar. Peki, Hâkim’in karısıyla birlikte kaplıcada görülen “kuzen” de kimdir ve Franz bütün bu olayları çözerken akli dengesini koruyabilecek midir? Serinin son kitabı da fena değildi.
bir taşra polisiyesinin bu ikinci kitabında yazar çıtayı iyi sayılabilecek kadar yükseltmiş. bu sefer kahramanımız ( franz eberhofer) sevgilisiyle (susi) de arayı düzeltmiştir. ama yolunda olmayan şeyler de vardır. yine franz bu tekdüze hayatı kabullenmişken lise müdürü Höpfl’ün cansız bedeni demiryolunda bulununca işler rayından çıkar. kimsenin sevmediği Höpfl, sevgisizlik canına tak ettiği için intihar mı etmiştir yoksa bu, azımsanmayacak kadar çok şüphelinin olduğu bir cinayet vakası mıdır? Peki, her şey yolunda giderken susi neden aniden İtalya’ya kaçmıştır ve franz’ın cüce burunlu yeğeni neden amcasına bu kadar düşkündür? mizahın zaman zaman polisiyenin önüne geçtiği güzel bir kitaptı.
Kendi çapında hem mizah hem de eğlence vaat eden orta halli, üç kitaplık bir polisiye serisinin ilk kitabı. hatta seri bir taşra polisiyesi diye tanıtılıyor. yine de bir ilk roman için fena değildi.
Franz'ın maceraları devam ediyor. Bu sefer peşine düştüğü katil bir doktor. Zekası ile tüm kasabayı parmağında oynatan katil henüz kimin ile karşı karşıya olduğunun farkında değildir...
Franz kaybettiği sevgilisi ile suları durultma yolunda kendini baskı altında hissetse de onu özlediğini kendi kendine itiraf edemez. Büyükannenin yemekleri, babasının Betlaes hayranlığı, abisi Leopold'un yalakalıklarından sıkılsa da yaşadığı kasabayı sevmekten vazgeçmiyor...
Sorusturduğu dava da eski meslektaşı olan Rudi yine can simidi görevini yapmaktan geri kalmıyor...
Eserin devamı var ama ben okumayı düşünmüyorum. Tamam karakterler aynı, olaylar farklı olmasına rağmen üç kitabı arka arkaya okuduğum için ben de sanki sürekli tekrar varmış hissi uyandırdı. Belki ileri ki dönemlerde okuyabilirim...
Değinmeden geçemeyeceğim bir konu da yazarın Türk ve yabancılara karşı eserinde bahsettiği konular. Yazar ikinci kitabında bir kez Franz'ın Türkiye'ye geldiğini ve pişman olduğunu, bu kitapta ise futbolcu olan Murat'ın babasını tasvir ederken bir Arap kıyafeti ile tasvirlemekte sakınca görmemiş. Bu nedense beni rahatsız etti. Sonuçta Almanya'da yaşayan kaç Türk bu şekilde giyiniyor ki? Bana biraz yanlı geldi. Belki orada doğup büyüdüğüm içindir. Benim çevremde öyle giyinen kimse yoktu olsa bile onlar azınlıktır. Hele günümüzde Almanya'da yetişen genç kuşak hem kültür hem eğitim yönünden o ilk giden gurbetçilerimizden çok farklı. Bunu da yazar sanırım görmek istememiş. Belki yazdıkları bana biraz fazla gelmiştir...
Okumak isteyenlere keyifli okumalar dilerim...
Bir taşra polisiyesi..
Klasik bir polisye degil önce onu söyleyerek sizi uyarim öyle düşünürseniz büyük hayal kırıklığı yaşarsınız...
Gelelim kitaba şimdi size spoiler vermeden kisaca şöyle anlatabilirim...
Franz Eberhofer disiplinsizlik nedeniyle memleketine sürülmüş bir polis memuru çenesi de oldukça düşük biri hatta size şöyle örnek verebilirim hani bazı teyzeler vardır. Konuşmayı çok severler ve bir anda konudan konuya atlarlar ve çok kısa süre içerisinde ister istemez pek çok konu hakkında bilgi sahibi olmamıza neden olurlar ya işte Franz tam da böyle bir karakter... .
Neyse konuya gelelim kasabadaki hayat fazla monotondur ancak bir müddet sonra bu monotonluk aynı aileden üç kişinin kısa aralıklarla ölmesi sonucu değişiyor. En azından Franz için...
Tekrar diyorum kitap bildiğimiz polisiyelere hiç ama hiç benzemiyor Anlatım tarzı türü oldukça farklı bir polisiye kitapla karşı karşıyayız..
Kitapta anlatılan olaylar anlatım tarzı oldukca eğlenceli. Bu yüzden ben okurken sıkılmadım tersine çok eğlendim. Özellikle de Franz'ın büyükannesine bayıldım. Büyükanne Lenerl harika yemekler yapıyor bu arada kitap sonunda orjinal olduğunu düşündüğüm bir kaç büyükannesi Lenerl nin tarifleri var ayrıca Lenerl tam bir indirim avcısı nerede indirim orada büyükanne Lenerl...
Farklı bir tarz arayanlar bu seriye bir şans verebilirler. Ancak sizleri şimdiden uyarıyorum gerçekten çok farklı bir okuma bekliyor olacak sizi...
Eser hayali bir köy olan Niderkaltenkirchen'in sakin günlerinde geçen bir rahat polisiye. Öyle Adlı Tıp, derin ipuçları filan yok. Münih polis teşkilatından kendi köyüne sürgün gönderilen Franz Eberhofer adlı polis memurunun ağzından anlatılıyor. Franz köyde kazara vuku bulan ölümlerden şüphelenerek davayı soruşturmaya başlıyor. Ortada dört kişilik bir ailenin trajik kaza sonucu ölümleri var fakat tüm köy kaza olduğunu davayı bırakması gerektiğini söyleyip duruyor. Belediye Başkanı bile onun öne sürdüğü fikirleri kabul etmiyor. Fakat Franz biraz ağır aksak ilerlese de ölümlerin arkasındaki bağlantı ile öne sürülenler arasındaki farkı gözden kaçırmıyor...
Büyükannesinin yemekleri, sürekli indirim takipleri, babasının Beatles dinleyip esrar çekip büyük oğlu Leopold ile birbirlerine yaptıkları yalakalıkları mizahi bir dil ile anlatan Franz karakteri benim hoşuma gitti. Devam kitapları elimde olduğu için şimdi onları sıra ile okuyacağım...
Son sayfalarda 'Büyükannenin Yemek Tarifleri Kitabından 1937' verilen tariflerde kitaba ayrı bir hava katmış. Sıkılmadan okunacak fakat çok fazla heyecanı olmayan kitabı tavsiye edip etmemekte karasız kaldım. En iyi bu seçimi okurlara bırakmak...
Kitapla kalın