Görünmez, gizli, erişilmez bir Virginie, makasların, çekmecelerin, ipliklerin arasında yaşamakta devam ediyordu hala. Olivier gittiği anda o da gerçekten ölecekti.
Çalışmak da fayda etmiyor, dedi. İnsanı bir an önce öldürmekten başka bir şeye yaramıyor.
Ona göre bir çocuğa örnek olmanın en kötü şekli çalışmaktı.
Günlük tasaları unutmak için sevişmek yetiyordu, ama aşkın da perde araları vardı.
"Sonra her akşam duyulan o mutluluk.Prensin yatışı(çünkü) annesi tarafından sevilen her çocuk prenstir."
Baudelaire' den Madame Sabatier'e
"Sizi unutabileceğimi hiç düşünmediniz değil mi?... Benim için siz, bir düşte yarattığım bir imgenin ötesindesiniz, siz benim batıl inancımsınız... Sürekli yanımdasınız, benim sırrımsınız! Elveda sevgili Madame, ellerinizi derin bir sadakatle öpüyorum."
Sayfa 583Kitabı okudu
"Demek, sokakta insanlar sessiz sedasız göçüp gidebiliyorlar ve hiç kimse umursamıyordu bunu."
"Yapayalnız kalmıştı ve her zaman yalnız kalacaktı. Aslında insanlar birbirlerini sevmiyorlardı. Dostlar edinecek, ama dostlukların hiçbiri kalıcı olmayacaktı."
Oliver'in daha çok küçükken gidip bütün kuşkularını unuttuğu ,her şeyden uzakta kaldığı Amiraux yüzme havuzundaki gibi.
milliyet yayıneviKitabı okudu
Bu sessizliğin sebebi neydi?Ne bağrışma,ne kavga -gürültü,ne sonuna kadar açılmış radyoların patırtısı vardı.
......
Çukurlara teknelerle boşaltılan çirkef suları,dedikoducu kadınların gevezelikleri,pataklanan çocukların yaygaraları,seyyar çalgıcıların akordeonları.Sanki dünyada hayat birden duruvermişti.
Bir an annesinin ölümünden sonra üzerine üşüşen korkuyu tekrar hissetti.
milliyet yayıneviKitabı okudu