Günlük tasaları unutmak için sevişmek yetiyordu, ama aşkın da perde araları vardı.
Baudelaire' den Madame Sabatier'e
"Sizi unutabileceğimi hiç düşünmediniz değil mi?... Benim için siz, bir düşte yarattığım bir imgenin ötesindesiniz, siz benim batıl inancımsınız... Sürekli yanımdasınız, benim sırrımsınız! Elveda sevgili Madame, ellerinizi derin bir sadakatle öpüyorum."
Sayfa 583Kitabı okudu
Aylak bir insan, şeytanın yastığıdır.
Sayfa 169Kitabı okudu
"Biz öldüğümüz zaman, ne olacak?"
"Hiç. Hiçbir şey olmayacak."
"Ama başkaları, biz olmadan, yaşamayı sürdürecekler değil mi?"
"Sanmıyorum. Biz artık ölmüş olacağımıza göre, bizim için, artık yaşamayacaklar."
Sayfa 233Kitabı okudu
Yeniden doğmak, sıkıntılı bir hastalıktır.
Sayfa 170Kitabı okudu
"Ben de ne insanlar tanıdım!" dedi..."Ama hep yalnız insanlar...Aynı yolu izliyorlar ama akıllarına o yolu birlikte yürümek gelmiyor. Hep aralarında mesafe var."
Sayfa 211Kitabı okudu