Dewlet baş dizane axaftinê
Dizane wezn û pîvan û sazkirinê
Dizane pesindanê
Tu helbest ji ya dewletê
Xerabtir nîn e!!
Tu derew ji ya dewletê zîrektir nîn e
Rojname, nûçe, şîrove...
Kasketên biroqankî li ser milan
Û tivingên derewberkavêj
Welatekî bidarvekirî
Li ser têlên antênan
Welatekî ku hîna marşên serkeftinê dixwîne
Li ser miriyan
Roja Rojnamegeriya Kurdî, roja bîranîna derketina rojnameya pêşîn a kurdî ya bi navê Kurdistan e. Rojname di 22ê nîsana 1898an de ji aliyê Miqdat Mîthad Bedirxan ve bo yekem car li paytexta Misirê Qahîreyê hatiye çapkirin. Bi helkefta vê hindê, di roja 22ê nîsanê de Roja Rojnamegeriya Kurdî tê pîrozkirin.
AHMED ARİF: 1927 de Diyarbekir de ameyo dinya. Per-werdeyfya xo ya miyanêne Diyarbekir de qedîneno û bade cú Universtteya Anqare de Fakulteya Ziwan, Tarîx Coxrafya de (DTCG) saxe Felsefeyf de waneno. La hema ke wendekare ne saxf bîyo semedê fikranê xo yê sîyasiyan ra cend hew tepîşyeno û erzîyeno hepis. Perwerdeyfya lîsanse xo nêeşkeno temam bikero, Badê ke heps ra vejîno Anqare de maneno û uca de ciwîyeno. Cend rojname, kovar weşanxaneyan de kare tekníkî û nuştisi de xebetino. 2ye Hezirane 199lf de Anqare de dinyaya xo bedilnaya.
"Gelo Xwedayê me bi kîjan zimanî bi me re diaxive? Ev pirseke gelek dijwar e. Em hin pirsên hêsantir bikin. Gelo siyasetmedarên me bi kîjan zimanî bi me re diaxivin? Lê rewşenbîrên me? Lê Hunermendên me? Televîzyonên me bi kîjan zimanî bi me re diaxivin? Lê rojname, pirtûk û kovarên me?..."
Bêguman
Tiştine xweşik jî diqewimin
Van rojan
dixwazin bankayek damezirînin
kurd Malperek hatiye avakirin di internetê de Şaxek zêde bû ye li partiya gel
Kovarek... pirtûkek din tê weşandin
Hê berf ne bariye hûn dizanin
Rê û robar tev de vekirîne
Xalê xelef ji nexweşxanê derketiye
Keçeke serî li NÇMê daye
dixwaze hînî zimanê xwe bibe
Rojname dîsa dest bi dayina pêvekê kir
Roja şemiyan
Nameyek şandiye hevala min
Bi peyvên ji gul çêbûyî
Du rist zêde bûn li helbesta min
Piştî mehekê.
Guh bide stranên kalekî
Veke deriyê dilê xwe heta dawî
here li çolê bigere hinekî
cixarek bikişîne li bin siya darekî
bikişîne nava xwe bayê ji çem difûre
hinavê mirov honik û paqij dike
Bê guman va
Tiştine xweş jî çêdibin
Li nîv-welatekî
