"Düşenin dostu olmuyor bu memlekette."
Sayfa 185Kitabı okudu
"İnsanların hayatını değiştirmekten nefret ediyordum. Evet ediyordum. Bunu kendi kendime kaç kere tekrarladığımı unuttum. Değiştirmekten daha kötüsü, sona erdirmekti. Bir yolla sona ermesine neden olmaktı. Bir sözle, bir çözümlemeyle, ne bileyim bir tenkan'la."
Sayfa 23Kitabı okudu
''Ne berbat oyun değil mi?'' dedi.
''Evet'' dedim. ''Ama hayat daha berbat.''
Kötü beslenirdim, burnumdan kahve, kulaklarımdan sigara dumanı fışkırırdı. Müşterilerim de sevmezdi beni, yoluma çıktıklarında hayatlarını değiştirdiklerim de. Polislerin yoluna çıkmaktan özenle kaçındığım için, onların beni sevip sevmediklerini öğrenme fırsatım olmamıştı. Kötü adamları, kötü kadınları saymıyorum.
Gittiğim her yere kendimi de götürdükten sonra anlamı yoktu İstanbul'dan uzaklaşmanın.
" Hep merak ederdi geride kalanlar. "
Sayfa 204 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Çekip gitse miydim? Ne kadar süreyle gidecektim peki? ... Gittiğim her yere kendimi de götürdükten sonra anlamı yoktu.
Sayfa 38 - Altın KitaplarKitabı okudu
Oda adamı daha yaşlı gösteriyordu.
Benden istenen bir şeyi yapmayarak da bir insanın hayatını ilk kez değiştiriyordum. Daha önceleri hep bir şeyler yapardım. Bu sefer yapmayayım demiştim. Sonuç değişmemişti.
