Bugün Türkiye’nin de kullandığı ve dünyanın en yaygın takvimi durumundaki Gregoryen takvimi, MÖ 46 yılında Roma İmparatoru Julius Sezar’ın hazırlattığı Jullius takvimine dayanıyordu. Adını Sezar vermişti ama, takvimi geliştiren İskenderiyeli gökbilimci Sosigenes’ti. MS 325’te, İznik Konsili bu takvimi, Türk Takvimi’ndeki gibi Güneş hareketlerini esas alarak geliştirmiş, Papa 13. Gregorius 1582’de yeniden düzenlemişti.
Sayfa 158Kitabı okudu
Antik Roma Dini Ritüeller
Antik Roma'nın dini, tanrıları mutlu etme etrafında gelişmiştir. MS 313 yılında Konstantin tarafından Hıristiyanlık tanınmadan önce, Roma takvimi çeşitli tanrılar için festival, kurban
ve törenlerle doluydu. Romalılar çeşitli tanrıların mitlerini paylaşıp kutlarken, dinleri mitolojik anpatılara ya da öğretilere duyulan inançtan çok ritüel eylemler pratiğine dayanıyordu.
Bugün Ne?
Saat gecenin bir buçuğu (bugün günlerden ne?)
Gözlerinden uyku akan bir taksinin içindeyim
Geçip gidiyorum bütün hayatımı da seni de
Başkent en pahalı örümceğini biriktiriyor
Unutkanlık, acı, acılar, acılarımız
Biliyorum sen kaldın bir de hayatım kaldı geride
Eğlencenin (bayağı bir şölendi) ilerlediğini
Bir karnaval tadıyla ilerlediğini
Bir adamın
1 Nisan'da Neden Şaka Yapılır?
Her ne kadar Roma İmparatoru Julius Caesar (Sezar) milattan önce 46 yılında takvimin başlangıcını Ocak ayı olarak ilan ettiyse de, 16. yüzyılın ortalarına kadar Avrupa'da yeni yıl geleneksel olarak, bahar aylarının başlangıç tarihi olarak da kabul edilen, Mart ayının 25'inde başlardı. 1564 yılında Fransa Kralı IX. Charles, takvimi değiştirerek yıl başlangıcını Ocak ayının birinci gününe aldı. O zamanki iletişim şartlarında bazı insanların bundan haberi olmadı, bazıları ise bu kararı protesto etmek amacıyla eski adetlerine devam ettiler, 1 Nisan'da partiler düzenlediler, birbirlerine hediyeler verdiler. Diğerleri ise bunları Nisan aptalları olarak nitelendirip bu güne 'Bütün Aptalların Günü' adını verdiler. Bu günde diğerlerine sürpriz hediyeler verdiler, yapılmayacak bir partiye davet ettiler, gerçek olması mümkün olmayan haberler ürettiler. Yıllar sonra takvimin ayları yerine oturup, Ocak ayının yılın ilk ayı olmasına alışılınca, Fransızlar 1 Nisan gününü kendi kültürlerinin bir parçası olarak görmeye başladılar. Adeti gittikçe süsleyerek, zenginleştirerek ve yaygınlaştırarak devam ettirdiler. Bu âdetin İngiltere'ye ulaşması yaklaşık iki yüzyıl sürdü, oradan da Amerika'ya ve bütün dünyaya yayıldı. 1 Nisan şakalarının sembolünün 'Nisan Balığı' olmasının nedeni ise Mart ayının sonlarına doğru, Güneş'in Balık Burcu'nu terk ediyor olmasıdır.
Neden Kitap YayınlarıKitabı okudu
KADİM BİR HURAFE OLARAK MİLADİ TAKVİM
"...İslâm takvimi bırakıldı; Miladi yani Batı'nın muharref takvimi esas alındı. Bu takvim baştan sona hurafedir. Zira Batı kilisesi Hz. İsa'nın 25 Aralık'ta, Doğu kilisesi ise 6 Ocak'ta doğduğunu iddia etmektedir. İncil'den ise Hz. İsa'nın bir yaz günü doğduğu anlaşılmaktadır. Zira o doğduğunda çobanlar hayvanlarıyla dağlarda olduğundan ahırları boştu. Hz. Meryem de kundağa sardığı Hz. İsa'yı çobanların hayvanlarının boş olan yemliğine koymuştu. Hz. İsa eğer kışın doğsaydı çobanlar dağda gecelemez, soğukta dışarıda yatmazdı. Ne var ki Roma, Hristiyanlığı putperest anlayışla terkip sürecinde Hz. İsa'nın doğumunu yazdan kışa taşıdı. Böylece Hz. İsa'nın viladeti, Roma'nın güneş tanrısı Mithra'nın doğum günüyle birleştirildi. Daha sonra kutlamalar 1 Ocak'taki yılbaşı eğlencesiyle cemedilerek akdedildi."
